بررسی نظرات دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز پیرامون تدریس موضوع نشانه شناسی بیماری های ژنتیک

Abstract

با توجه به سیر چشم گیر پیشرفت و تأثیر ژنومیک در تشخیص و درمان بیماری‌ها و با توجه به اینکه امروزه ژنتیک انسانی در مرکز اهمیت اطلاعات مورد نیاز دانشکده های پزشکی دنیا رار گرفته است، بررسی نظرات دانشجویان پزشکی در مورد سر فصل های تدریس ژنتیک از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این مطالعه ی مداخله ای نیمه-تجربی، تجربه ی مؤلف که تدریس "نشانه شناسی بیماری های ژنتیک" به دانشجویان پزشکی دانشکده ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در نیمسال اول و دوم تحصیلی 92-1391 می باشد، ارائه گردید. موضوع مذکور در حین تدریس دو واحد ژنتیک در نیمسال سوم علوم پایه و در قالب یک جلسه ی دو ساعته تدریس گردید. در این جلسه با هدف آشنا کردن دانشجویان با علایم بالینی بیماری های ژنتیک، علامت‌های شاخص و شایع موجود در این بیماری ها به صورت تصویری آموزش داده شد. پرسشنامه ی نظرسنجی در مورد کمیت و کیفیت تدریس و به خصوص موضوع نشانه شناسی بیماری های ژنتیک بین دانشجویان توزیع گردید و پاسخ های آنان در نیم سالی که این مبحث تدریس گردید، با نیمسال قبل که این موضوع تدریس نمی شد، مقایسه گردید. نتایج نشان داد که پس از تدریس موضوع، کسانی که معتقد بودند می توانند بیماری ژنتیک را در یک فرد حدس بزنند افزایش یافت، کسانی که مطالب تدریس شده در مورد بیماری های ژنتیک برای دانشجویان پزشکی را ناکافی می دانستند، کاهش یافت و تعداد کسانی که اعتقاد داشتند تدریس نشانه های بیماری های ژنتیک نیاز نیست به صفر رسید. با توجه به اینکه دانشجویان پزشکی نیازمند آشنایی با بیماری‌های ژنتیکی هستند، یکی از راه های تأمین این نیاز، آموزش نشانه های بیماری های ژنتیک به آنان می باشد. نتایج نشان داد پس از تدریس موضوع، کسانی که معتقد بودند می توانند بیماری ژنتیک را در یک فرد حدس بزنند 20٪ افزایش؛ مطالب تدریس شده در مورد بیماریهای ژنتیک برای دانشجویان پزشکی را ناکافی می دانستند 19٪ کاهش و اعتقادی به اینکه نیازی به تدریس نشانه های بیماریهای ژنتیک نیست، به صفر رسید. لذا با توجه به نیاز دانشجویان برای آشنائی کاربردی و بالینی با بیماریهای ژنتیکی، یکی از راههای تقویت فراگیری بیماریهای ژنتیک، آموزش نشانه های بیماریهای ژنتیک می باشد.