بهرام سیروس

Abstract

میرزامحمد آخوندزاده متخلص به «بهرام سیروس» به سال 1885م در شهر لنکران جمهوری آذربایجان چشم به جهان گشود. وی یکی از بنیان‌گذاران «حزب کمونیست ایران» است که در طول سال‌های 1920-1925م بارها توقیف و زندانی شده است. سیروس پس از وارد شدن به عضویت حزب کمونیست اتحاد شوروی برای کار در هیئت دفتر آسیای میانگی کمیتة مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی به شهر تاشکند فرستاده می‌شود. او از سال 1930م به بعد در تاجیکستان به‌سر برده و در سال‌های 1930-1940م محرّر مسئول شماری از نشریات تاجیکستان، کارمند مسئول وزارت معارف خلق تاجیکستان، رئیس پژوهشگاه تحقیقات علمی علوم آموزگاری تاجیکستان و رئیس کتابخانة دولتی ابوالقاسم فردوسی تاجیکستان می‌شود. سیروس از سال 1941م به‌بعد بیشتر به فعالیت‌های علمی می‌پردازد. آثار علمی و تحقیقاتی بهرام سیروس بیشتر دربارۀ مسائل عمدة نظریة علمی عروض و قافیه و نظم فارس- تاجیک بوده است. از آثار او در این زمینه می‌توان به <em>قافیه در نظم تاجیک</em>، <em>عاید به شعر نو</em>، <em>وزن شعرهای فولکلوری </em>و... اشاره کرد. او همچنین به‌عنوان یکی از متن‌شناسان برجستۀ تاجیک در تهیه و نشر آثار برخی شاعران فارسی‌گوی سهمی ارزنده دارد. بهرام سیروس از ابتدای سال‌های دهة 30 قرن گذشته به شعرگویی روی آورد و مجموعة اشعارش به سال ۱۹۷۵م به‌طبع رسید.