اثربخشی قصه گویی در کاهش پرخاشگری و اضطراب امتحان در پسران پرورشگاه های شهررشت

Abstract

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر قصه‌گویی بر کاهش کاهش پرخاشگری و کاهش اضطراب امتحان در پسران پرورشگاه‌های شهر رشت می‌باشد. در چهارچوب روشی "آزمایشی" در قالب یک طرح تحقیق از نوع پیش آزمون – پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل، 33 پسر، 8 ساله که از بین 34 کودک 6تا 8 ساله که داروی روانپزشکی استفاده نمی-کردند و تاکنون مورد درمان‌های روانشناسانه قرار نگرفته بودند انتخاب شدند. به طور تصادفی در دو گروه (1 گروه آزمایشی و 1 گروه کنترل) جایگزین شدند. دو گروه آزمایش به مدت 7 جلسه تحت تأثیر متغیر مستقل"قصه گویی همراه با بحث" قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکرد. بعد از اتمام مداخلات و نیز یک ماه پس از اتمام مداخلات از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تأثیر متغیر مستقل بر متغیرهای وابسته و داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر،(MANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که روش قصه گویی همراه با بحث بر کاهش پرخاشگری و کاهش اضطراب امتحان پسران 8 ساله پرورشگاه های شهر رشت مؤثر است. این نتایج قابلیت کاربرد قصه و ساختار آن را درآموزش و درمان مشکلات کودکان نشان می‌دهد.