بررسی ژن‌های بتالاکتامازی bla-CTX-M-15 و bla-AmpC (FOX) در ایزوله های کلبسیلا پنومونیه جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان‌های شهر اصفهان

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> مقاومت به ‌آنتی ‌بیوتیک‌های بتالاکتام در میان ایزوله‌های بالینی، در بیشتر موارد ناشی از آنزیم‌های بتالاکتامازی است. هدف این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی وبررسی میزان ژن‌های بتالاکتامازی <em>blaCTX-M-15</em> و <em>blaFOXM</em> در نمونه‌های بالینی <em>کلبسیلا پنومونیه</em> جدا شده از بیمارستان‌های شهر اصفهان بود. <strong>روش بررسی:</strong> در این مطالعه توصیفی، در طی یک دوره یک ساله از شهریور 1393 تا 1394 تعداد 80 نمونه کلبسیلا پنومونیه جدا شده از بیماران بسری در بیمارستان های الزهرا و غرضی تهران جدا شد. این سویه ها بوسیله تست‌های بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی تشخیص داده شدند و الگوی مقاومت آنها نسبت به 10 آنتی‌بیوتیک مختلف با روش آگار دیسک دیفیوژن مشخص گردید ,و سویه‌های تولید کننده آنزیم‌های بتالاکتامازی، با روش های فنوتیپی و دیسک ترکیبی شناسایی گردیدند. و میزان ژن‌های بتالاکتامازی <em>blaCTX-M-15</em> و <em>blaFOXM</em> در آنها به روش PCR تعیین گردید. <strong>یافته‌ها:</strong> نتیجه آنتی بیوگرام نشان داد که بیشترین میزان مقاومت مربوط به آنتی‌بیوتیک کوتریموکسازول به میزان 55 درصد و کمترین میزان مقاومت نسبت به ایمی پنم به میزان 5/7 درصد بود. از تعداد 80 نمونه مورد بررسی، 31 ایزوله (75/38%) از طریق تست‌ تایید فنوتیپی و دیسک ترکیبی بعنوان مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف شناخته شدند. نتایج حاصل از PCR نشان داد که تعداد 17 ایزوله (7/32%) دارای ژن <em>blaCTX-M-15</em> و 9 ایزوله (3/17%) دارای ژن <em>blaFOX</em> بودند. <strong>نتیجه‌گیری:</strong> نتایج این پژوهش میزان بالای آنزیم های ESBL را در میان جدایه های کلبسیلا نشان داد، از این رو برای کنترل عفونت و جلوگیری از گسترش مقاومت در میان نمونه های کلینیکی، مدیریت صحیح درمان ضروری می‌باشد.