مقایسۀ اثر سالین هیپرتونیک و رینگر لاکتات در احیای بیماران ترومایی با شوک هیپوولمیک

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> شایع­ترین علت شوک در بیماران جراحی یا ترومایی، از دست دادن خون به­علت خونریزی است. درمان معمول این نوع شوک جایگزینی با مایعات ایزوتون می­باشد. هدف از انجام این طرح، مقایسۀ اثر سالین هیپرتونیک (5/3 درصد) و رینگر لاکتات در احیای بیماران مبتلا به شوک هیپوولمیک می­باشد.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> در این مطالعه که به شیوۀ کارآزمایی بالینی دو سوکور انجام شد، بیماران ترومایی مراجعه­کننده به اورژانس بیمارستان گلستان اهواز به­طور تصادفی ساده به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم و مورد بررسی قرار گرفتند(85 مورد و 85 شاهد). گروه مورد به­وسیلۀ محلول سالین هیپرتونیک 5/3 درصد و گروه شاهد با استفاده از روش روتین احیا که شامل بهره­گیری از رینگر لاکتات بود مورد مداخله قرار گرفتند.<br /> <strong>یافته­ها:</strong> در مجموع 170 بیمار (157 مرد و 13 زن) مورد مطالعه گرفتند. مدت زمان لازم و حجم مایع دریافتی جهت رسیدن فشار به mmHg90 در گروه آزمون به­طور معناداری کمتر از گروه شاهد بود. مقایسۀ سایر متغیرها به­جز سدیم سرم در 24 ساعت پس از شروع درمان بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد.<br /> <strong>نتیجه­گیری:</strong> استفاده از سالین هیپرتونیک با حجم محدود در آغاز درمان جهت بیماران با شوک هیپوولمیک به­دنبال تروما، سبب کاهش میزان مایع دریافتی و افزایش سرعت خروج از شوک می­شود و استفاده از آن را در بیماران با شوک هیپوولومیک توصیه می­گردد.