آستروسیت‌های جنینی موش، همانند سلول‌های سرطانی، قادر به تنظیم متابولیسم انرژی از مسیر واربورگ هستند

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> اثر واربورگ نوعی گلیکولیز بی هوازی در حضور اکسیژن است که در آن سلولهای توموری تمایل به جذب گلوکز و ترشح لاکتات در حضور اکسیژن دارند تا انرژی لازم برای رشد در شرایط فقر غذایی فراهم گردد. در مطالعات گذشته سلول­های جنینی می­توانند مشابه سلول­های سرطانی رفتار کنند بر اساس این تحقیقات در این مطالعه با القای گرسنگی و ایجاد شرایط محیطی مشابه با­ شرایط سلول­های سرطانی به درک اثر واربورگ در سلول­های آستروسیت جنینی کشت شده از مغز نوزاد موش پرداخته شد. <strong>روش بررسی:</strong> آستروسیت­ها درDMEM/FBS 10 درصد کشت داده شدند. در کشت ثانویه در زمان­های 16، 48 و 72 ساعت گرسنگی در سلول­ها القا شد و در انتها مصرف گلوکز، میزان ترشح لاکتات و فعالیت LDH داخل سلولی به روش فتومتریک اندازه­گیری گردید. <strong>یافته</strong><strong>‌</strong><strong>ها:</strong> مصرف گلوکز 48 ساعت بعد از القای گرسنگی سلولی 42% در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت (05/0P<.). همچنین 16 ساعت بعد از القای گرسنگی ترشح لاکتات افزایش و 72 ساعت بعد فعالیتLDH داخل سلولی افزایش معنادار 63/7 برابری را نشان داد (05/0P<.) . <strong>نتیجه­گیری:</strong> تولید و ترشح لاکتات در این سلول­ها به­عنوان منبع انرژی و همین­طور ترکیبی شیمیایی برای تبادل پیام با یکدیگر، همانند سلول­های توموری، عمل می­کند. با توجه به ایجاد شرایطی مشابه با شرایط سلولهای توموری برای آستروسیت­ها، امید است این یافته­ها منجر به درک بهتر­ مفاهیم­ متابولیسم سلول­های توموری و طراحی استراتژی­های جدید درمانی بر علیه این سلول­ها در مغز گردد.