بررسی اثربخشی آموزش جنسی بر خودپندارۀ جنسی زنان در آستانۀ ازدواج شهر اهواز

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثربخشی آموزش جنسی بر اساس مدل IMB بر خودپندارۀ جنسی زنان در آستانۀ ازدواج شهر اهواز انجام شد. <strong>روش بررسی:</strong> جامعۀ آماری شامل کلیۀ زنان مراجعه­کننده‌ای بودند که به فراخوان محقق پاسخ دادند. از میان آنها 30 زن به روش تصادفی ساده انتخاب و به شیوۀ تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. طرح پژوهش از نوع طرح آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. سپس گروه‌های آزمایش، 10 جلسۀ 90 دقیقه‌ای آموزش جنسی بر اساس مدل IMB دریافت کردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسش‌نامۀ چندبعدی خودپندارۀ جنسی بود. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. <strong>یافته‌ها</strong>: نتایج به­دست­آمده نشان داد که آموزش جنسی موجب کاهش اضطراب جنسی و افسردگی جنسی و افزایش خودابرازی جنسی، خوش‌بینی جنسی و خودکارآمدی جنسی در زنان گروه آزمایش شد. <strong>نتیجه­گیری:</strong> این پژوهش مؤید آن است که با آموزش می‌توان از ایجاد مشکلات جنسی پیشگیری کرد. در مورد اثربخشی آموزش جنسی قبل از ازدواج نیز می‌توان این­گونه تبیین کرد که آموزش این مسایل به زنان در آستانۀ ازدواج کمک می‌کند که در رابطه‌ی زناشویی مهار جنسی را کنار گذاشته و از این حق طبیعی خود لذت لازم را ببرند. <strong> </strong>