ارزیابی ابعاد فضاهای هوایی فوقانی در افراد دارای آدنوئید هایپرتروفیک و افراد سالم در دانشکده دندانپزشکی اهواز

Abstract

زمینه و هدف: با توجه به ارتباط هایپرتروفی آدنوئید با بیماریهای های مختلف، تشخیص به موقع آن با یک روش ساده، ارزان و کم خطر به جای آندوسکوپی بینی ضروری به نظر می رسد.در تحقیق حاضر ابعاد فضاهای نازوفارنکس ،اوروفارنکس و هیپوفارنکس در دو گروه دارای آدنوئید هایپرتروفیک و گروه فاقد آدنوئیدهایپرتروفیک با رادیوگرافی لترال سفالومتری محاسبه گردید.<br /> روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ،تحلیلی رادیوگرافی های دیجیتال لترال سفالومتری ازآرشیو بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی جندی شاپور در سال ۱۳98 انتخاب شدند. همه کلیشه های واجد شرایط از نظر وجود یا عدم وجود آدنوئید هایپرتروفیک بررسی شده و به دو گروه دارای آدنوئیدهایپرتروفیک( ۱۲۷ نفر، ۶۶ پسرو ۶۱ دختر) و فاقد آدنوئیدهایپرتروفیک( ۱۰۲ نفر )تقسیم شدند. ابعاد فضاهای مورد نظر در هردو گروه محاسبه گردیدند. در گروه افراد دارای آدنویید هایپرتروفیک ،اندازه آدنویید و سپس نسبت آدنویید به نازوفارنکس محاسبه گردید.<br /> یافته ها: بین فضاهای مورد بررسی در هر دو گروه اختلاف معنی داری وجود داشت. در افراد دارای آدنوئید هایپرترو فیک،فضاهای هایپوفارنکس ونازوفارنکس از نظر آماری همبستگی مثبت معنی داری با متغیر سن داشتند.ولی با جنسیت افراد ارتباط معنی داری نداشت.بین اندازه آدنویید و سن همبستگی معنی داری وجود داشت ولی پسران و دختران از نظرآدنویید اختلاف معنی داری نداشتند.نسبت آدنوئید به نازوفارنکس در گروههای سنی و جنسی مختلف ارتباط معنی داری وجود نداشت.<br /> نتیجه گیری: مطالعه حاضر بیانگر این است که رادیوگرافی لترال سفالومتری به تنهایی قادر به تشخیص افراد آدنوئید هایپرتروفیک نمی باشد ولی می تواند همراه با تاریخچه و علایم بالینی به تشخیص بیماری کمک نماید.