سالمندان و حمایت‌های اجتماعی و کیفیت زندگی: مطالعه موردی در کرمان

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> با بهبود وضعیت اقتصادی و بهداشتی، جمعیت سالمندان در حال افزایش است. باید در نظر داشته باشیم که فقط افزایش طول عمر نشانة توسعه نیست؛ بلکه در این میان کیفیت زندگی از اهمیت شایانی برخوردار است. کیفیت زندگی سالمندان متأثر از عوامل متعددی است که یکی از مهم­ترین آنها حمایت اجتماعی از سالمند است. تحقیقات پیشین نشان می­دهد که با افزایش حمایت­های اجتماعی، کیفیت زندگی هم بهبود می­یابد. هدف از انجام این پژوهش، دستیابی به رابطه بین حمایت اجتماعی دریافتی سالمندان و کیفیت زندگی ایشان است. <strong>روش بررسی: </strong>این پژوهش به­صورت پیمایشی در بین نمونه­ای 383 نفری از سالمندان زن و مرد ساکن شهر کرمان انجام شده است. ابزار پژوهش پرسش­نامه همراه با مصاحبه بود که برای سنجش کیفیت زندگی از پرسش­نامة SF36 و برای سنجش حمایت اجتماعی از پرسش­نامة پژوهشگرساخته استفاده شد. <strong>یافته­ها: </strong>مهم­ترین حمایت­کنندگان ایشان در درجة اول همسر، سپس فرزند پسر و در درجة سوم فرزند دختر بوده است. میانگین نمرة بعد جسمانی کیفیت زندگی بیش از میانگین نمرة بعد روانی بوده است. نتایج نشان داد که حمایت عاطفی، مالی، خدماتی، مشورتی و اطلاعاتی و سن از مهم­ترین متغیرهایی بودند که با هر دو بعد کیفیت زندگی، ارتباط معناداری داشتند. <strong>نتیجه­گیری:</strong> با توجه به یافته­های این پژوهش با افزایش انواع حمایت اجتماعی خصوصاً حمایت عاطفی می­توان کمک زیادی به بهبود کیفیت زندگی سالمندان کرد. البته سالمندان به­دلیل شرایط ویژة اقتصادی و جسمانی، همزمان با حمایت عاطفی به حمایت خدماتی و مالی هم نیاز دارند.