بررسی اثر تجویز درون صفاقی عصاره هیدروالکلی گیاه چویل بر صرع ناشی از پنتیلن تترازول PTZ ) ) در موش سفید کوچک آزمایشگاهی نر

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> تشنج از مهمترین علایم صرع است که به علت فعالیت الکتریکی غیرطبیعی نورون­های مغز ایجاد می­شود. به دلیل عوارض جانبی داروهای شیمیایی، کاربرد داروهای گیاهی می­تواند جایگزین مناسبی برای کنترل تشنج باشد. در این مطالعه اثر عصاره گیاه چویل <em>Ferulae angulata</em> (Schlecht) Boiss بر صرع ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) در موش سفید کوچک نر بررسی گردید.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> در این مطالعه تجربی 48 سر موش سفید کوچک نر با نژاد NMRI و محدوده وزنی 30-25 گرم انتخاب و به 6 گروه شامل گروه کنترل منفی دریافت­کننده سرم فیزیولوژی، گروه کنترل مثبت دریافت کننده دیازپام به عنوان یک داروی ضد­تشنج به میزانmg/kg 1 و چهار گروه آزمایش تقسیم شدند. گروه کنترل فقط داروی PTZ دریافت کرد و گروه­های آزمایش به ترتیب دوزهای mg/kg 100،200،400،800 از عصاره را دریافت کردند. 30دقیقه بعد به موش های تمام گروه­ها، پنتیلن تترازول با دوز mg/kg ٨5 به صورت درون صفاقی تزریق و رفتارهای تشنجی حیوانات ثبت شد.<br /> <strong>یافته­ ها:</strong> تزریق عصاره هیدروالکلی گیاه چویل با دوز mg/kg 400 باعث تاخیر زمان شروع تشنج (001/۰P<)، و کاهش مدت تشنج کلونیک شد که در دوزهای ۲۰۰ و ۴۰۰ mg/kg بیشترین اثر را (01/۰P<)،(001/۰P<) بترتیب نشان داد. همچنین تجویز عصاره چویل باعث کاهش مدت تونیک–کلونیک و کاهش کل مدت تشنج در حیوانات گردید.<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> در مجموع می توان گفت تزریق درون صفاقی عصاره هیدروالکلی چویل سبب ایجاد تاخیر در حملات در فازهای مختلف تشنج می گردد و به نظر میرسد مطالعات آینده برای جداسازی و تعیین مواد موثر و شناخت مکانیسم اثر آن ضروری باشد.