رابطة مشیت الهی با هدایت و ضلالت انسانها

Abstract

مشیت الهی و ارتباط آن با مسئله هدایت و ضلالت آدمیان از جمله مهمترین مسائلی است که اذهان اندیشمندان دینی را به خود متوجه نموده‌است. پژوهش حاضر جستاری است در اندیشه‌های عرفانی محیی‌الدین ابن عربی عارف نامدار قرن هفتم هجری جهت یافتن پاسخ این مسئله براساس اصول ومبانی فکری عقیدتی او. در این تحقیق پس از تعریف اعیان ثابته، اهمیت و نقش آن در مشیت الهی بیان گردیده و مسئلة تابعیت مشیت خداوند از علم او و در نهایت اعیان ثابته و احدیة التعلّق بودن مشیت الهی تبیین و تحلیل گردیده است و سپس به این نتیجه می‌رسد که آنچه در عالم وجود حاصل است برحسب عین ثابت ممکنات می‌باشد و هر عینی را استعدادی است ذاتی و لایتغیر. همه ممکنات مطیع نظام تکوین و مشیت الهی هستند و اراده و مشیت الهی نیز تنها به خواست و استعداد ذاتی ممکن تعلّق می‌گیرد.