ارائه مدل انتخاب تأمین کننده به کمک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (مطالعه موردی: شرکت پارس نئوپان)

Abstract

مدیریت زنجیره تأمین شامل فرآیند اتخاذ تصمیمات یکپارچه طی زنجیره تأمین از تأمین­کنندگان مواد اولیه تا مصرف کالا توسط مشتریان نهایی است. این فرآیند شامل سه نوع تصمیم اصلی تأمین، تولید و توزیع در سه سطح استراتژیک، تاکتیکی و عملیاتی است. انتخاب تأمین­کننده یکی از مهم‌ترین مسائل تصمیم­گیری است که شامل عوامل کیفی و کمی برای مشخص کردن تأمین­کننده­ با بالاترین پتانسیل جهت تأمین نیازهای شرکت با یک هزینه قابل قبول می‌باشد. در این پژوهش، مسئله انتخاب تأمین­کننده در شرکت پارس نئوپان بررسی شده است و از متدولوژی فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی4 جهت این کار استفاده شده است. بعد از تعریف معیارها و شاخص‌ها جهت طراحی ساختار سلسله مراتبی، پرسشنامه مقایسات زوجی طراحی شده و در بین کارشناسان شرکت توزیع گردید. پس از جمع­آوری پرسشنامه‌ها، وزن معیارها، شاخص­ها و گزینه‌ها با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی محاسبه شده و تأمین­کننده با بالاترین وزن به­عنوان بهترین تأمین­کننده انتخاب شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد معیارهای تأمین­کننده مهم‌ترین معیار انتخاب تأمین­کننده و قیمت محصول، ظرفیت و کیفیت محصول به ترتیب مهم‌ترین شاخص در انتخاب تأمین­کننده می­باشد.