بررسی مقایسه‌ای روش‌های تصمیم‌گیری برون‌سپاری؛ با تمرکز بر برون‌سپاری فعالیت‌های لجستیکی

Abstract

مسئله سنتی تصمیم‌گیری ساخت یا خرید، که امروزه تحت عناوین منبع‌یابی، برون‌سپاری، و یا پیمان‌سپاری نیز مطرح است، از موضوعاتی است که سازمان‌های مدرن به طور گسترده‌ای، با آن مواجه هستند. مدیران تجاری و صنعتی برای بهره‌مندی از منافع حاصل از برون‌سپاری، لازم است که در انتخاب فعالیت‌های کاندید سازمان/زنجیره تامین خود برای برون‌سپاری، ابعاد مختلف این تصمیم را در یک ساختار سیستماتیک، مورد توجه قرار دهند. موضوع مهمی که در استفاده از برون‌سپاری مطرح است، آن است که یک سازمان چگونه تصمیم بگیرد چه فعالیتی را برون‌سپاری کند و چه فعالیتی را خود انجام دهد؟ تحقیقات آکادمیک قابل‌ ملاحظه‌ای در زمینه استفاده از برون‌سپاری در فعالیت‌های ساخت محصول موجود است، اما متاسفانه مطالعات محدودی، در زمینه برون‌سپاری خدمات صورت گرفته است. در این مقاله ضمن معرفی و تشریح جوانب کاربردی تکنیک‌ها و رویکردهای تصمیم‌گیری برون‌سپاری، مزایا، معایب و زمینه کاربرد هر یک از آن‌ها بررسی می‌شوند. هم‌چنین با تمرکز بر برون‌سپاری لجستیک، معیارهایی که بایستی در مدل تصمیم‌گیری برون‌سپاری فعالیت‌های لجستیکی در نظر گرفته شوند، مطرح می‌گردد. با توجه به نوپا بودن برون‌سپاری لجستیک در کشورمان، مقاله حاضر می‌تواند بستر علمی و کاربردی حائز اهمیتی را برای مدیران فراهم آورد.