کنترل بیولوژیک عوامل کپک سبز و آبی پرتقال توسط اپی‌فیت‌های میکروبی میوه مرکبات در شمال ایران

Abstract

پوسیدگی کپک سبز و آبی مهمترین بیماری‌های پس از برداشت میوه مرکبات است که به ترتیب توسط قارچ‌های <em>Penicillium digitatum & Pencillium italicum</em> ایجاد و سالیانه منجر به از بین رفتن 30% محصولات مرکبات می‌شوند. در روش‌های متداول برای کنترل این پوسیدگی از قارچ‌کش‌های مصنوعی نظیر ایمازالیل، تیابندازول و بنومیل استفاده می‌شود .با توجه به مضرات استفاده از سموم برای سلامتی انسان و محیط و به دلیل افزایش مقاومت قارچها نسبت به قارچ کش‏ها، کنترل بیولوژیک به عنوان جانشین مناسبی جهت کنترل این بیماری در نظر گرفته شده است. برای بررسی کنترل بیولوژیک این کپک‌ها، میکروارگانیسم‌های اپیفیت از سطح میوه‌های مرکبات باغات شمال ایران جمع‌آوری و جداسازی شد. ارزیابی اولیه برای پتانسیل بیوکنترلی از طریق این میکروارگانیسمهای اپیفیت در شرایط آزمایشگاهی و بر اساس مشاهده نتیجه تست هاله ممانعت از رشد صورت گرفت. 65 ایزوله باکتریایی و مخمری به همراه 30 ایزوله کپکی از خود پتانسیل کنترلی این کپک‌ها را نشان دادند. مرحله بعد روی هر میوه در 4 نقطه با فواصل مساوی چاهک‌هایی با عمق 2 میلی‌متر حفر گردید و به هر چاهک سوسپانسیون ایزوله‌های باکتریایی و مخمری باغلظت 10⁸×1سلول در میلی‌لیتر، 24 ساعت قبل از سوسپانسیون عامل بیماری‌زا با غلظت 10⁴ ×1 اسپور در هر میلی‌لیتر اضافه وپلیتها در دمای 15 درجه سلسیوس به مدت یک هفته نگهداری شدند. نتایج تست‏ها براساس ظهور و شدت علائم پوسیدگی در تیمارهای میکروبی بررسی شدند. نتایج براساس ظهور و شدت علائم پوسیدگی در تیمارهای میکروبی با ایزوله‏های بیوکنترل مقایسه گردید. تست‏های بیوشیمیایی برای شناسایی ایزوله‌های بیوکنترل 3 ایزوله‌های باکتری<em>Pseudomonas syringae </em><em> </em><em>,</em><em> دو ایزوله از مخمری از </em><em>Pantoea agglomerans</em>و یک ایزولهمخمر <em> </em><em>Candida famata</em><em> را </em>نشان دادند. مکانیسم مهاری بیوکنترل­ها نشان­دهنده مدارکی در تولید رشد ترکیبات و متابولیت­های خارج سلولی از باکتری <em> Pseudomonas</em> <em>syringae</em><em> و متابولیت خارج سلولی</em><em> Candida</em> <em>famata </em> که اثرات ضد قارچی بر روی <em>P. digitatum </em>& <em>P. italicum.</em>داشتند را بازگو کردند<em>.</em>