شیوع بیماری بلاست سیب و گلابی در استان‌های خراسان رضوی و شمالی

Abstract

طی سال­های 1385 تا 1387 علائم شانکر و سوختگی گل‌ها در درختان گلابی (<em>Pyrus communis</em>) و سیب (<em>Malus communis</em>) در چندین باغ در استان‌های خراسان رضوی و شمالی دیده شد. علائم بیماری تا اندازه‌ای مشابه علائم آتشک گلابی ناشی از <em>Erwinia amylovora</em> بوده ولی ترشح شیرابه از بافت‌های آلوده مشهود نبود. از بافت‌های آلوده باکتری‌های گرم منفی میله‌ای شکل و هوازی اجباری جدا گردید. باکتری‌ها روی محیط‌های غنی از سوکروز قادر به تولید لوان بوده و در محیط King^,s B (KB) تولید رنگدانه فلورسنت نمودند. کلیه جدایه ها کاتالاز مثبت، اکسیداز، آرجی نین دی هیدرولاز منفی بوده و قادر به هیدرولیز نشاسته، اسکولین، تولید اندول، استوئین، H₂S و لهانیدن برش‌های سیب زمینی نبودند. برخی جدایه های مورد بررسی تولید سرینگومایسین (Syringomycin) و در برگ‌های توتون و شمعدانی واکنش فوق حساسیت ایجاد نمودند. فروکتوز، گلوکز، گالاکتوز، سوکروز، مانوز، مانیتول، گلیسیرین، سیترات، فومارات، ساکسی نایت و لاکتات از جمله منابع کربن قابل استفاده به وسیله جدایه­ها بود. هیچ یک از جدایه­ها توانائی استفاده از مالتوز، اینولین، نشاسته، دکسترین، اگزالات، فرمات و بنزوات را نداشتند. براساس ویژگی‌های یاد شده و سایر خصوصیات باکتری شناسی، جدایه­ها به عنوان <em>Pseudomonas </em><em> </em><em>syringae</em> pv. <em>syringae</em> شناسایی شدند. علائم شانکر و سوختگی جوانه‌ها روی سرشاخه ها و نهال‌های بذری مایه­زنی شده در شرایط گلخانه ایجاد گردید و باکتری‌های مایه زنی شده دوباره از شاخه‌ها جدا گردید. این اولین گزارش وقوع بلاست سیب در ایران است.