تفاوت های تربیت دینی و تربیت غیر دینی

Abstract

از اهمیت بسیار زیادی برخوردار استو در دین نیز چیزی مهم تر از آن نیست. اصلاً دین » تربیت « بدون تربیت بی معنی است. دین، اگر همراه تعلیم و تربیت نباشد، به مقاصد خود نمی رسد. در سراسر زمان های گذشته، متأسفانه بیش از هر عامل دیگر، نبود تعلیم و تربیت جدی در جوامع اسلامی، به چشم می خورد. پس از رحلت پیامبر اکرم )صلی الله علیه و آله( مسلمانان بیش تر به ظواهر اسلامی و گسترشش کمّی اسلام پرداختند در نتیجه، فرهنگ اسلام عمق لازم را پیدا نکرد. تربیت اسلامی رایج که می خواست فکر و روحیه مسلمانان را اصلاح و هماهنگ با اهداف دین - کند کافی نبودک هر جا پیشرفتی داشتیم، جایی بود که کسانی بساط تعلیم و تربیت حقیقی را - گسترده بودند، بزرگانی که در عالم دین پرورش پیدا کرده اند، زیردست افراد شایسته پرورش یافته اند؛ حتی تربیت فردی دیده اند. تربیت تنها با کتاب و سخنرانی به جایی نمی رسد بلکه بالای سر تربیت باید مربی باشد. مربی شایسته این کار بصیرت می خواهد و این، کار ساده ای نیست.