بررسی رابطه تنظیم هیجان و تحمل پریشانی با انگیزش شغلی کارکنان نیروی انتظامی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین تنظیم هیجان و تحمل پریشانی با انگیزش شغلی کارکنان نیروی انتظامی شهر بجنورد انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان نیروی انتظامی شهر بجنورد می‌باشد که بر اساس جدول کرجسی مورگان 148 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌های تنظیم هیجان گراس (2005)، تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و انگیزش شغلی هاکمن و اولد هام (1980) استفاده شد. پرسشنامه‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس در بین نمونه آماری توزیع شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج ضریب رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای تنظیم هیجان و تحمل پریشانی قادر به پیش‌بینی انگیزش شغلی کارکنان نیروی انتظامی است. همچنین برابر نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون مشاهده شد: بین متغیر تنظیم هیجان و متغیر تحمل پریشانی به‌طور جداگانه با انگیزش شغلی کارکنان نیروی انتظامی رابطه معناداری وجود دارد (0/5) و همچنین بین تنظیم هیجان و تحمل پریشانی با انگیزش شغلی رابطه معناداری وجود دارد (0/5).