کمک به مصدومین تصادفات، وظیفۀ اخلاقی یا تکلیف قانونی (نگاهی به مادۀ 295 قانون مجازات اسلامی)

Abstract

ماهیت زندگی اجتماعی ایجاب می کند انسان ها به هم نوع خود کمک کنند. گاهی اوقات به لحاظ تنزل سطح اخلاق عمومی جامعه به این امر توجه نمی شود. اینجاست که قانون گذار به لحاظ اهمیت و ارزش جان انسان ها، کلیۀ آحاد جامعه را مکلف می کند تمام اقدامات لازم را در اسرع وقت انجام دهند. به علاوه مقید کردن امتناع از کمک و یاری رساندن به دیگران - بخصوص در هنگامۀ خطر - به کیفر، موجب گسترش روحیۀ همکاری در بین آحاد جامعه می شود. بدین منظور قانون گذار ماده واحدۀ مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی را به تصویب رساند. در این نوشتار ضمن بررسی ماده واحدۀ مذکور، آن را با مادۀ 295 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 مقایسه کرده و شرایط اعمال هر یک را به بحث گذاشته ایم.