مقاومت به شته ریشه چغندرقندPemphigus fuscicornis (Hemiptera: Aphididae) در نه ژنوتیپ چغندرقند تحت شرایط آزمایشگاهی

Abstract

شته ریشه چغندر قند<em>Pemphigus fuscicornis </em>(Koch) یک آفت مهم چغندر قند در مناطق مختلف دنیا است. این آفت در چند سال اخیر مزارع چغندر قند را در شهرستان بروجرد واقع در شمال استان لرستان مورد حمله قرار داده است. در این تحقیق مقاومت نه ژنوتیپ چغندرقند نسبت به این آفت در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی و در قالب طرح کاملاً تصادفی طی سال‌های 81-1380 مورد بررسی قرار گرفت. بذور چغندرقند نخست در یک قطعه مزرعه کشت و پس از 50 روز گیاهان به مخلوط پیت و ورمیکولیت در داخل گلدان منتقل شدند. قبل از انتقال به گلدان ها، روی توده های هر ریشه تعداد پنج عدد شته ماده بالغ بی بال قرار گرفت. گلدان‌ها به داخل انکوباتور (دمای 2±20 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 75 درصد و 16 ساعت دوره نوری و 8 ساعت تاریکی) منتقل شدند. پس از 40 روز دمای انکوباتور یکباره به 5 درجه سلسیوس کاهش یافت و جمعیت شته روی هر ژنوتیپ شمارش شد. نتایج نشان داد که رقم سیمین1 در گروه خیلی حساس، ژنوتیپ BR₁ کرج در گروه حساس و دو رقم دز الیت و پلی‌راو در گروه ژنوتیپ های نیمه مقاوم به شته ریشه چغندرقند قرار گرفتند.