تأثیر وجود پناگاه زمستانی زنبور Anagrus atomus (Hym.: Mymaridae) بر میزان پارازیتیسم تخم زنجرک مو Arboridia kermanshah (Hem.: Cicadellidae)

Abstract

زنبور <span style="font-family: Times New Roman;"><em>Anagrus atomus </em>(L.) (Hymenoptera: Mymaridae)</span> پارازیتوئید تخم و از عوامل مهم مرگ و میر زنجرک مو <span style="font-family: Times New Roman;"><em>Arboridia kermanshah </em>Dlabola (Hemiptera: Cicadellidae)</span> در تاکستانهای اصفهان است. در این مطالعه گیاهانی که زنبور روی آنها زمستانگذرانی می کند، پراکندگی پارازیتوئید و میزان پارازیتیسم تخم های زنجرک مو در دو تاکستان طی سالهای 1379 و 1380 بررسی گردید. زنبور <em><span style="font-family: Times New Roman;">A. atomus</span></em> زمستان را درون تخمهای زنجرک گل سرخ روی رز، نسترن و تمشک به سر می برد. در یک تاکستان که در مجاورت خود میزبانهای زمستانگذران داشت، پارازیتوئید از دهه سوم اسفند از میزبان زمستانگذران خود خارج و یک نسل را در بهار روی آنها تکمیل کرد. از ابتدای اردیبهشت و همزمان با تخمگذاری زنجرک مو، این زنبورها وارد تاکستان شدند. الگوی تشکیل کلنی و پارازیتیسم زنبور نشان داد که پارازیتوئید در تاکستانی که در مجاورت خود میزبان زمستانگذران داشت فراوان تر بود و در اوایل فصل تراکم زنبور پارازیتوئید بیش از دو برابر تاکستانی بود که میزبان زمستانگذران در اطراف خود نداشت. در اواسط فصل میزان پارازیتیسم تخم زنجرک مو در تاکستان با محلهای زمستانگذران به طور قابل توجهی بیشتر بود. پارازیتیسم تجمعی مشخص کرد که افزایش پارازیتیسم در اوایل فصل منجر به افزایش تلفات تخم های زنجرک مو توسط زنبور پارازیتوئید تخم در طول فصل می گردد.