بررسی شخصیت سودابه با نظریه هیجان خواهی ماروین زاکرمن

Abstract

بررسی شخصیت سودابه با نظریۀ هیجان‏خواهی ماروین زاکرمن وجیهه ترکمانی باراندوزی* استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی واحد چالوس، دانش­گاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، ایران. تاریخ دریافت: 2/1/1397 تاریخ پذیرش: 15/12/1397 چکیده شاهنامه حکیمفردوسی (411 - 329 ه.ق) با توجّه به برخورداری از ظرفیت‏های مناسب جهت بررسی با نظریه‏ها و دیدگاه‏های علمی معاصر، انعکاس‏دهنده خصوصیات روانی و اخلاقی انسان در هر عصری است که به طرزی ماهرانه به تصویر درآمده است. شخصیت سودابه در شاهنامه نیز به دلیل ساختار و درون‏مایۀ کنش‏گرایانه، این قابلیت را دارد که با نظریه‏های روان‏شناسانه نقد و تحلیل گردد و نتایج آن در کنترل و واکنش‏های مبتنی بر هیجان‏طلبی انسان امروزی مورد استفاده قرار گیرد. هیجان‏خواهی یکی ازنظریه‏های ماروین زاکرمن (1978)،از روان‏شناسانمعاصر است. این نظریهدربردارندۀ یکی از چند صفت بنیادی تعیین‏کنندۀ ماهیّت انسان است.در این مقاله، ویژگی‏های شخصیّتی سودابه با نظریۀ هیجان‏خواهی ماروین زاکرمن مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می‏دهد هر چهار مؤلفۀ نظریۀ هیجان‏خواهی زاکرمن در کنش و رفتارهای نامتعارف سودابه از ماجراجویی، خودمحوری و خطرپذیری در نحوۀ انتخاب هم‏سر در هاماوران گرفته تا جست‏وجوی تجربۀ حسی تازه، اجتناب از یک‏نواختی و اقدام به رفتارهای بازداری‏شده در قصر شاه ایران، نمود دارد. * . torkamani.vajihe@gmail.com