بررسی بهترین حلال و دما در استخراج عصارۀ کاروتنوئیدی پوست کدوحلوایی بر پایۀ لوتئین

Abstract

کاروتنوئیدها دستۀ بزرگی از رنگدانه‌های طبیعی هستند که دارای ویژگی‌هایی نظیر فعالیت پیش‌ویتامینی، آنتی‌اکسیدانی و بهبود سلامتی انسان می‌باشند. در بیشتر ضایعات حاصل از فراوری مواد خوراکی ترکیبات سودمندی که دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی، ضدمیکروبی و تغذیه‌ای هستند، وجود دارد. پوست کدوحلوایی به‌عنوان یکی از ضایعات مواد خوراکی دارای کاروتنوئیدهای مفیدی ازجمله لوتئین است که فواید سلامت‌بخشی آن کاملاً شناخته شده است. هدف از این پژوهش استخراج عصارۀ کاروتنوئیدی پوست کدوحلوایی بر پایۀ لوتئین بود که با 3 حلال اتانول، متانول و اتیل‌استات در دو دمای 25 و 40 درجة سانتی‌گراد انجام شد. در این تحقیق از روش‌های HPLC و UV-Vis، برای تعیین میزان لوتئین و از آزمون‌های FRAP و DPPH برای تعیین قدرت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها استفاده گردید. نتایج نشان داد باتوجه‌به زمان بازداری لوتئین خالص در HPLC که حدود 2/243 دقیقه به طول انجامید، میزان لوتئین در عصارۀ به‌دست‌آمده با حلال متانول در دمای 40 درجۀ سانتی‌گراد نسبت به سایر عصاره‌ها بیشتر بود، به‌طوری‌که سطح زیر پیک آن در حدود 9561 به‌دست آمد. همچنین روش رنگ‌سنجی UV-VIS براساس مقدار جذب نور لوتئین خالص نیز نشان داد عصارۀ استخراجی با متانول در دمای 40 درجۀ سانتی‌گراد نسبت به سایر عصاره‌ها بیشترین مقدار جذب نور را دارد. عصارۀ استخراجی با حلال متانول در دمای 40 درجۀ‌سانتی‌گراد بیشترین قدرت آنتی‌اکسیدانی را براساس میزان احیاکنندگی آهن FRAP و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی با رادیکال DPPH نیز دارا بود که به‌ترتیب Fe(II)/lit 044/1 و 1973 براساس EC₅₀ به‌دست آمد