نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکمالی, آزادهfa_IR
dc.contributor.authorشرایعی, پروینfa_IR
dc.contributor.authorنیازمند, راضیهfa_IR
dc.contributor.authorعین افشار, سودابهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T02:10:36Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T02:10:36Z
dc.date.available1399-07-09T02:10:36Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T02:10:36Z
dc.date.issued2013-02-19en_US
dc.date.issued1391-12-01fa_IR
dc.date.submitted2012-10-28en_US
dc.date.submitted1391-08-07fa_IR
dc.identifier.citationکمالی, آزاده, شرایعی, پروین, نیازمند, راضیه, عین افشار, سودابه. (1391). تأثیر غلظت‌های مختلف مالتودکسترین و پلی وینیل پیرولیدون بر پایداری ترکیبات مؤثره‌ی ریزپوشانی شده‌ی زعفران با روش خشک کن پاششی. پژوهش و نوآوری در علوم و صنایع غذایی, 1(4), 241-254. doi: 10.22101/jrifst.2013.03.15.142fa_IR
dc.identifier.issn2252-0937
dc.identifier.issn2538-2357
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22101/jrifst.2013.03.15.142
dc.identifier.urihttp://journals.rifst.ac.ir/article_67135.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/214204
dc.description.abstractاین پژوهش با هدف بررسی تأثیر غلظت‌های مختلف مالتود کسترین و پلی وینیل پیرولیدون (به عنوان مواد دیواره) بر میزان حفاظت مواد مؤثره‌ی زعفران (کروسین، سافرانال و پیکروکروسین) ریزپوشانی شده با خشک کن پاششی انجام گرفت. بدین منظور، ابتدا فرآیند استخراج ترکیبات رنگی زعفران به صورت خالص انجام عصاره‌ی آبی حاصله، به وسیله‌ی خشک کن انجمادی خشک شد. سپس محلول‌های 5، 10 و 15 درصد مواد دیواره (حاوی 250 میلی گرم عصاره‌ی آبی خشک شده‌ی انجمادی زعفران) تهیه و با خشک کن پاششی خشک شدند. پس از تعیین خصوصیات ریزکپسول‌های حاصل (مقدار ترکیبات رنگ، عطر و طعم باقیمانده، راندمان ریزپوشانی، رطوبت، دانسیته‌ی توده، ریزساختار و قطر ذرات)، سرعت رهایش مواد مؤثره طی 45روز نگهداری در رطوبت نسبی0/22±52/89 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مورد کروسین، ماده‌ی دیواره‌ی مالتود کسترین و در مورد سافرانال و پیکروکروسین، ماده‌ی دیواره‌ی پلی وینیل پیرولیدون اثر حفاظتی بهتری داشتند. با افزایش غلظت مواد دیواره از 5 به 15 درصد، مقدار مواد مؤثره کاهش یافت. ریزکپسول‌های تهیه شده کروی شکل و دارای سطح تقریباً صاف بودند و ریزکپسول‌های حاوی مالتود کسترین ذرات بزرگتری را نسبت به پلی وینیل پیرولیدن تولید نمودند. پس از 45 روز نگهداری، ماده‌ی دیواره‌ی پلی وینیل پیرولیدون با غلظت 5 درصد، بیشترین حفاظت را در مورد مواد موثره ایجاد کرد.fa_IR
dc.format.extent1108
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمؤسسه پژوهشی علوم و صنایع غذاییfa_IR
dc.publisherResearch Institute of Food Science and Technologyen_US
dc.relation.ispartofپژوهش و نوآوری در علوم و صنایع غذاییfa_IR
dc.relation.ispartofResearch and Innovation in Food Science and Technologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22101/jrifst.2013.03.15.142
dc.subjectپلی وینیل پیرولیدونfa_IR
dc.subjectخشک کن پاششیfa_IR
dc.subjectریزپوشانیfa_IR
dc.subjectزعفرانfa_IR
dc.subjectمالتودکسترینfa_IR
dc.titleتأثیر غلظت‌های مختلف مالتودکسترین و پلی وینیل پیرولیدون بر پایداری ترکیبات مؤثره‌ی ریزپوشانی شده‌ی زعفران با روش خشک کن پاششیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله کامل پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضویfa_IR
dc.contributor.departmentگروه شیمی مواد غذایی، موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذاییfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضویfa_IR
dc.citation.volume1
dc.citation.issue4
dc.citation.spage241
dc.citation.epage254


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد