مقایسۀ اثر ضداکسایشی سلنیت ‌سدیم میکروکپسول‌شده و ریزپوشانی‌نشده با بوتیل‌ هیدروکسی‌آنیزول در روغن سویا

Abstract

این تحقیق به بررسی میکروانکپسولاسیون سلنیت ‌سدیم همراه با صمغ عربی (25، 26، 27، 28 و 29 درصد) و صمغ فارسی (5، 4، 3، 2 و 1 درصد) و خلوص اتانول (80، 85، 90، 95 و 100 درصد) به روش سطح پاسخ پرداخت. نسبت حلال اتانول به مخلوط (6 گرم صمغ و 300 میلی‌گرم سلنیت سدیم در 20 میلی‌لیتر مخلوط) 10 به 1 انتخاب شد. فرمول بهینۀ اول (صمغ عربی 27 درصد، صمغ فارسی 3 درصد و درصد خلوص اتانول 94 درصد با راندمان 89/5 درصد، اندازۀ ذرات 44/6 میکرومتر) و فرمول بهینۀ دوم (صمغ عربی 29 درصد، صمغ فارسی 1 درصد و خلوص اتانول 89 درصد با راندمان 86 درصد، اندازۀ ذرات 48/5 میکرومتر) انتخاب شدند.سپس نمونه‌های بهینه(180/6 پی‌پی‌ام) با نمونۀ‌ سنتزی آنتی‌اکسیدان بوتیل‌هیدروکسی آنیزول (BHA) (200 پی‌پی‌ام)، سلنیت سدیم فاقد کپسول (8/6 پی‌پی‌ام معادل سلنیوم کپسول‌های بهینه) به روغن سویای فاقد آنتی‌اکسیدان اضافه شد و دما و زمان نگهداری روغن سویا در انکوباتور با کمک برنامۀ شلف‌لایف اکسلریتور (55 درجۀ سانتی‌گراد و 0، 23 و 44 روز) معادل انبارداری (20 درجۀ سانتی‌گراد و 0، 180 و 360 روز) گردید و شاخص‌های اکسایش مقایسه شدند. نتایج نشان داد با افزایش درصد صمغ عربی (کاهش صمغ فارسی) و درصد خلوص اتانول، کارایی افزایش (63/94 درصد) و سایز ذرات کاهش (37/5 میکرومتر) یافت. ترتیب انتخاب تیمارها براساس اهمیت کاربردی در صنعت غذا برای داشتن فعالیت آنتی‌اکسیدانی حداکثری و خواص اکسایش حداقلی در بازۀ یکساله شاکل بهینۀ اول، بهینۀ دوم، بوتیل‌هیدروکسی آنیزول، سلنیت سدیم کپسول‌نشده (مصرف آنی) و نمونۀ شاهد (فاقد آنتی‌اکسیدان) شد.