بررسی عملکرد و سازگاری نمونه آب‌های هوشمند حاوی بازدارنده‌های رسوب در مخازن کربناته

Abstract

میزان کم بازیافت اولیه نفت در مخازن کربناته، پتانسیلی فوق‌العاده را جهت به‌کارگیری روش‌های ازدیاد برداشتی فراهم می سازد. طی سال‌های گذشته تحقیقات فراوانی مبنی بر اثر مثبت تزریق آب هوشمند، به عنوان یکی از روش‌های مقرون به‌صرفه در ازدیاد برداشت نفت در این مخازن گزارش شده است که با بهبود وضعیت ترشوندگی به‌سمت آب‌دوستی بیشتر و تأثیر مثبت بر فشار مویینگی و تراوایی نسبی منجر به بازیافت نفت می‌شود. یکی از مشکلات موجود در پروژه‌های تزریق آب تشکیل رسوب مواد معدنی به‌دلیل ناسازگاری بین آب تزریقی و آب سازند است که موجب مشکلات جدی در مخزن و چاه‌ها می‌شود. مؤثرترین روش مقابله با این مشکل به‌کارگیری بازدارنده‌های رسوب مناسب به منظور جلوگیری و یا به تأخیر انداختن فرآیند تشکیل رسوب است. در این پژوهش در دو حالت بدون حضور و در حضور بازدارنده‌های رسوب، فرآیند اختلاط نمونه‌های مختلف آب هوشمند با آب سازند به‌کمک شبیه‌ساز OLI Scale Chem و تست‌های آزمایشگاهی انجام پذیرفت و میزان رسوبات تشکیل شده، تأثیر ترکیب آب تزریقی و نیز کارآیی بازدارنده‌های مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین با استفاده از روش اندازه‌گیری زاویه تماس، تغییرات ترشوندگی مقاطع کربناته در یک بازه زمانی مشخص برای نمونه آب‌های هوشمند بدون بازدارنده‌ها و نیز شورآب‌های حاوی انواع مختلف بازدارنده‌ها بررسی شد. نتایج نشان داد که تزریق آب هوشمند با ترکیب بهینه‌سازی شده و حاوی بازدارنده‌های مناسب نه تنها خطر تشکیل رسوب در فرآیند اختلاط آب‌ها را کاهش می‌دهد بلکه با تغییر ترشوندگی مقاطع کربناته به‌سمت آب‌دوستی بیشتر اثر مثبتی بر میزان بازیافت نفت از این مخازن دارد.