جدایش زود هنگام پوشش پلی‌اتیلن سه لایه از سطح لوله و بررسی کارایی پوشش‌های جایگزین

Abstract

در این مقاله، جهت غلبه بر مشکل جدایش زود هنگام پوشش پلی‌اتیلن سه لایه از سطح، جایگزینی پوشش پلی‌اتیلن سه لایه با سایر پوشش‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است. بر این اساس کارایی و کیفیت دو نمونه پوشش پلی‌یورتان و یک نمونه پوشش پلی اوره با اجرای آزمون‌های استاندارد چسبندگی، گسیختگی کاتدی، ضربه، خمش، جذب آب، سختی و استحکام دی الکتریک مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آزمون گسیختگی کاتدی این سه نمونه با پوشش پلی اتیلن سه لایه مقایسه گردید. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که مقاومت پوشش پلی یورتان به گسیختگی کاتدی نسبت به پلی اتیلن سه لایه بهتر است. پوشش‌های پلی‌یورتان اساساً سابقه گسیخته شدن (disbondment) از سطح، طی سرویس‌دهی را ندارند و با ضخامت‌هایی در حد یک سوم پلی اتیلن سه لایه قابل اعمال در سایت می‌باشند بنابراین، این مواد به عنوان یک جایگزین مناسب و مطلوب برای پلی‌اتیلن سه لایه توصیه می‌شوند. همچنین مشخص گردید که مقاومت به گسیختگی کاتدی پوشش پلی اوره با پلی‌اتیلن سه لایه قابل رقابت می‌باشد و بنا به همان دلایلی که برای پلی‌ یورتان ذکر شد این پوشش نیز می‌تواند به‌عنوان جایگزین مناسب برای پلی اتیلن سه لایه مورد توجه قرار گیرد.