ارزیابی ابعاد سرزندگی در پیاده‌راه‌های شهری از دیدگاه شهروندان (موردمطالعه: پیاده‌راه فرهنگی رشت)

Abstract

هدف این پژوهش، ارزیابی ابعاد و شاخص‌های مؤثر بر سرزندگی پیاده راه فرهنگی رشت از دیدگاه استفاده‌کنندگان می‌باشد. روش این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر نوع انجام توصیفی– پیمایشی است. ابعاد و شاخص‌های سنجش سرزندگی با استفاده از مطالعات کتابخانه و تحقیقات پیشین انتخاب گردید سپس با استفاده از پرسشنامه اقدام به گردآوری نظرات شهروندان شد. جامعه آماری در این تحقیق نامحدود بوده که با استفاده از روش بررسی جامعه نامحدود، حجم نمونه در این تحقیق 233 نفر انتخاب گردید. روش تحلیل، استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم در نرم‌افزار لیزرل است. نتایج نشان می‌دهد که در بعد کالبدی، شاخص‌های جذابیت و راحتی بیشترین ضریب را دارند و بعد از آن‌ها، شاخص‌های ایمنی، خوانایی و دسترسی قرارگرفته‌اند. در بعد اجتماعی شاخص جامعیت، شاخص تعاملات، شاخص امنیت و شاخص عدالت به ترتیب بیشترین تأثیر را دارند و شاخص‌های کیفیت، تراکم فعالیت‌ها و تنوع فعالیت‌ها به ترتیب بیشترین تأثیر را در بعد فعالیت دارند. بر مبنای عوامل به دست آمده می­توان گفت، طراحی شهری انسان­محور و رهایی از اغتشاش بصری و نیز اختصاص مبلمان­های مناسب جهت سکون و نظاره فضا به عنوان یک حلقه مفقوده در برنامه­ریزی فضاهای عمومی به خصوص پیاده­راه­ها است.