مسکن مهر و حق به شهر جماعت‌های جدید: مطالعۀ موردی پروژۀ پرند

Abstract

در این مقاله، پروژۀ مسکن مهر شهر جدید پرند، از منظر حق به شهر جماعت‌های شکل‌گرفتۀ جدید، ارزیابی می‌شود. داده‌های مورد نیاز در دو نوبت، یک بار در سال 1391 هنگام بهره‌برداری و اسکان اولیه و بار دیگر در سال 1394، گردآوری شده است. روش تحقیق کیفی است. جمع‌آوری اطلاعات از طریق مشاهده، مصاحبه با دست‌اندرکاران و ساکنان و بررسی اسناد صورت گرفته است. یافته‌ها حاکی از آن است که تأمین سرپناه ارزان‌قیمت در حومۀ شهر الزاماً تأمین‌کنندۀ عدالت نیست و احتمال دارد بر میزان برخورداری بهره‌بران از حق به شهر اثر منفی بگذارد. از جمله ممکن است در قبال بهره‌مندی از سرپناه ملکی فرصت‌های اشتغال برای بسیاری از آنان کاهش بیابد. از آنجا که طبق پیشنهادهای طرح جامع مسکن جدید قرار است به جای مسکن مهر فعالیت‌های جدیدی برای تأمین مسکن کم‌درآمدان اجرا شود، بهتر است در صورتبندی این تمهیدات تجربۀ پروژه‌های مسکن مهر در نظر گرفته شود. به ویژه، دست‌اندرکاران باید هنگام تهیه و اجرای برنامه‌های مسکن کم‌درآمدان خدمات جانبی و دسترسی‌های مورد نیاز (مانند اشتغال، آموزش، بهداشت و سایر خدمات شهری) را در کانون توجه قرار بدهند.