اثربخشی آموزش رویکرد تلفیقی شناختی‌ـ روان‌نمایشگری بر اصلاح باورهای ارتباطی ناکارآمد زنان متأهل
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
309.0کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش رویکرد تلفیقی شناختی‌ـ روان‌نمایشگری بر اصلاح باورهای ارتباطی ناکارآمد زنان متأهل صورت گرفت. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ زنان متأهل ساکن خوابگاه‌های دانشگاه علامه طباطبایی در سال 1390 بودند. سی نفر که بالاترین نمره را در سیاهۀ باورهای ارتباطی به‌دست آورده بودند به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار استفاده‌شده در این پژوهش سیاهۀ باورهای ارتباطی زناشویی (RBI) است. روش تحقیق شبه‌آزمایشی بود و از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. گروه آزمایش در نه جلسه، هر هفته یک جلسه، آموزش با رویکرد تلفیقی شناختی‌ـ روان‌نمایشگری شرکت کردند. پس از اتمام برنامه آموزشی، از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. یافته‌های تحقیق با استفاده از روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش رویکرد تلفیقی شناختی‌ـ روان‌نمایشگری بر اصلاح باورهای ارتباطی ناکارآمد زنان متأهل در گروه آزمایش مؤثر بوده است.
کلید واژگان
باورهای ارتباطی ناکارآمدشناختدرمانی
روان‌نمایشگری
رویکرد تلفیقی شناختی‌ـ روان‌نمایشگری
جامعه شناسی
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2014-06-221393-04-01
ناشر
مرکز مطالعات و تحقیقات زنان دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطباییدانشیار، دانشکدة علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی
استادیار، دانشکدة روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی
شاپا
2538-31082538-3116
