برآورد انحراف ازمسیر تعادلی بلندمدت نرخ واقعی ارز در ایران با استفاده از یک مدل ساختاری

Abstract

با این فرض که نرخ ارز بر تراز منابع از طریق تبدیل هزینه تأثیرگذار است، زمینه های پژوهش در خصوص رفتار نرخ واقعی بلند مدت ارز، فراهم می شود. روشهای ساختاری بر مبنای مدلهای مختلف، قابل فرمول بندی است؟ اما کاربردی ترین شیوه در عمل، مدل تعادل جزی تجارت بر مبنای مفهوم تعادل اساسی نرخ واقعی ارز ویلیامسون است. در این مدل سعی می شود با معرفی مفهوم حساب جاری مطلوب، نرخ ارزی که برای دستیابی به آن لازم است مشخص شود (بروسکی و کوهارد، 2000)2. در یک چارچوب نئوکلاسیکی، از دید ویلیامسون، پس انداز با تولید در اشتغال کامل منهای مصرف و پرداختهای بهره وامهای خارجی معادل است. مصرف نیز بر پایه نظریه سیکل زندگی قابل تعریف و در طول زمان ثابت است. در این صورت، حساب جاری بهینه در نتیجه تفاوت سرمایه گذاری و پس انداز و بهره پرداختی وامهای خارجی قابل حصول