کاربرد تجزیۀ بلایندر- واهوکا در تبیین تمایز جنسیتی درآمد در شهر تهران

Abstract

نابرابری در توزیع درآمد گاهی به صورت شکاف میان دو گروه جنسیتی ظاهر می­شود. وجود شواهد کافی از این نوع نابرابری درآمدی، اقتصاددانان را به تلاش برای ریشه­یابی این پدیده و اندازه­گیری مقدار آن واداشته است. آنچه در این بین بسیار مورد توجه قرار می­گیرد عبارت است از تفکیک سهم ناموجه از آن بخش از تفاوت درآمدی که با توانایی و بهره­وری مردان و زنان توضیح داده می­شود. در این مقاله تلاش شده است تا با استفاده از روش تجزیه‌ی بلایندر- واهوکا و داده­های حاصل از یک مطالعه‌ی میدانی، سهم موجه و ناموجه تمایز جنسیتی درآمد بر اساس دو نمونه از مردان و زنان ساکن شهر تهران شناسایی شود. داده­ها با ابزار پرسشنامه و در اواخر سال 1390 تا اوایل سال 1391 جمع­آوری شده­اند. یافته­ها حکایت از آن دارند که در حدود 41 درصد از بیش‌تر بودن درآمد مردان نسبت به زنان به تفاوت در سرمایه‌ی انسانی مربوط می­شود و در حدود 59 درصد باقیمانده سهم ناموجه است. هم‌چنین مشخص می‌شود که تحصیلات، نابرابری جنسیتی درآمد را به نفع زنان تغییر می­دهد، در حالی که تجربه‌ی شغلی عامل مسلط در بروز نابرابری به نفع مردان است. از این رو، گسترش فرصت­های آموزشی برای زنان می­تواند اقدامی در جهت تعدیل نابرابری جنسیتی باشد. <strong>طبقه­بندی </strong><strong><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">JEL</span></strong>: <span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">I24, J16, J71</span>