| dc.contributor.author | شهرستانی, ملیحه | fa_IR |
| dc.contributor.author | کرمی, ابوالفضل | fa_IR |
| dc.contributor.author | دوستکام, محسن | fa_IR |
| dc.contributor.author | علی محمدی, امیرحسین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-09T01:59:58Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-30T01:59:58Z | |
| dc.date.available | 1399-07-09T01:59:58Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-30T01:59:58Z | |
| dc.date.issued | 2013-03-21 | en_US |
| dc.date.issued | 1392-01-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2013-04-15 | en_US |
| dc.date.submitted | 1392-01-26 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | شهرستانی, ملیحه, کرمی, ابوالفضل, دوستکام, محسن, علی محمدی, امیرحسین. (1392). اثربخشی امید درمانی بر بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مادران کودکان کمتوانذهنی. روانشناسی افراد استثنایی, 3(9), 93-110. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2252-0031 | |
| dc.identifier.issn | 2476-647X | |
| dc.identifier.uri | http://jpe.atu.ac.ir/article_2174.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/210619 | |
| dc.description.abstract | پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی امید درمانی بر بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مادران کودکان کمتوانذهنی شهر مشهد صورت گرفت. روش تحقیق شبه آزمایشی بود و از طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری کلیه مادران کودکان کمتوانذهنی بودند که فرزندان آنها در 28 مدرسه استثنایی شهر مشهد در سال تحصیلی 91-1390 مشغول به تحصیل بودند. از جامعه یادشده30 مادر دارای فرزند کمتوانذهنی با بهرهگیری از روش نمونهگیری خوشهای تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(15نفر) و کنترل(15نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 6 جلسهی هفتگی تحت آموزش امید درمانی قرار گرفتند. گردآوری دادهها به کمک پرسشنامه افسردگی بک(ویرایش دوم) و پرسشنامه کیفیت زندگی از نوع فرم کوتاه انجام شد. پرسشنامهها توسط هر دو گروه آزمایش و کنترل در سه مرحله قبل، بعد و 4 هفته پس از مداخله(مرحله پیگیری)تکمیل شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتههای تحقیق با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغییره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل مانکوا نشان داد که بین میانگینهای نمرات پسآزمون و پیگیری گروه آزمایش و کنترل در سطح 01/0 تفاوت معناداری وجود داشت(001/0P<). نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش امید درمانی در بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مادران کودکان کمتوانذهنی است. با توجه به این که مادران دارای کودک کمتوانذهنی دارای سطوح افسردگی بالا و کیفیت زندگی پایین میباشند بهرهگیری از رویکردهای مختلف روان درمانی از جمله امید درمانی میتواند در بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی این افراد مؤثر باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 211 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علامه طباطبایی | fa_IR |
| dc.publisher | Allameh Tabataba’i University | en_US |
| dc.relation.ispartof | روانشناسی افراد استثنایی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Psychology of Exceptional Individuals | en_US |
| dc.subject | کمتوانیذهنی | fa_IR |
| dc.subject | افسردگی | fa_IR |
| dc.subject | کیفیت زندگی | fa_IR |
| dc.subject | امید درمانی | fa_IR |
| dc.title | اثربخشی امید درمانی بر بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مادران کودکان کمتوانذهنی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 3 | |
| dc.citation.issue | 9 | |
| dc.citation.spage | 93 | |
| dc.citation.epage | 110 | |