نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشهرستانی, ملیحهfa_IR
dc.contributor.authorکرمی, ابوالفضلfa_IR
dc.contributor.authorدوستکام, محسنfa_IR
dc.contributor.authorعلی محمدی, امیرحسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:59:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:59:58Z
dc.date.available1399-07-09T01:59:58Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:59:58Z
dc.date.issued2013-03-21en_US
dc.date.issued1392-01-01fa_IR
dc.date.submitted2013-04-15en_US
dc.date.submitted1392-01-26fa_IR
dc.identifier.citationشهرستانی, ملیحه, کرمی, ابوالفضل, دوستکام, محسن, علی محمدی, امیرحسین. (1392). اثربخشی امید درمانی بر بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مادران کودکان کم‏توان‎ذهنی. روانشناسی افراد استثنایی, 3(9), 93-110.fa_IR
dc.identifier.issn2252-0031
dc.identifier.issn2476-647X
dc.identifier.urihttp://jpe.atu.ac.ir/article_2174.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/210619
dc.description.abstractپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی امید درمانی بر بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مادران کودکان کم‏توان‏ذهنی شهر مشهد صورت گرفت. روش تحقیق شبه آزمایشی بود و از طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری کلیه مادران کودکان کم‏توان‏ذهنی بودند که فرزندان آن‌ها در 28 مدرسه استثنایی شهر مشهد در سال تحصیلی 91-1390 مشغول به تحصیل بودند. از جامعه یادشده30 مادر دارای فرزند کم‏توان‏ذهنی با بهره‏گیری از روش نمونه‏گیری خوشه‏ای تصادفی چند مرحله‏ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(15نفر) و کنترل(15نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 6 جلسه‌ی هفتگی تحت آموزش امید درمانی قرار گرفتند. گردآوری داده‌ها به کمک پرسشنامه افسردگی بک(ویرایش دوم) و پرسشنامه کیفیت زندگی از نوع فرم کوتاه  انجام شد. پرسشنامه‌ها توسط هر دو گروه آزمایش و کنترل در سه مرحله قبل، بعد و 4 هفته پس از مداخله(مرحله پیگیری)تکمیل شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‏های تحقیق با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغییره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل مانکوا نشان داد که بین میانگین‌های نمرات پس‏آزمون و پیگیری گروه آزمایش و کنترل در سطح 01/0 تفاوت  معناداری وجود داشت(001/0P<). نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش امید درمانی در بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مادران کودکان کم‏توان‏ذهنی است. با توجه به این که مادران دارای کودک کم‏توان‏ذهنی دارای سطوح افسردگی بالا و کیفیت زندگی پایین می‌باشند بهره‏گیری از رویکردهای مختلف روان درمانی از جمله امید درمانی می‌تواند در بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی این افراد مؤثر باشد.fa_IR
dc.format.extent211
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علامه طباطباییfa_IR
dc.publisherAllameh Tabataba’i Universityen_US
dc.relation.ispartofروانشناسی افراد استثناییfa_IR
dc.relation.ispartofPsychology of Exceptional Individualsen_US
dc.subjectکم‏توانی‏ذهنیfa_IR
dc.subjectافسردگیfa_IR
dc.subjectکیفیت زندگیfa_IR
dc.subjectامید درمانیfa_IR
dc.titleاثربخشی امید درمانی بر بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مادران کودکان کم‏توان‎ذهنیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.citation.volume3
dc.citation.issue9
dc.citation.spage93
dc.citation.epage110


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد