تأثیر بازی‌های گروهی بر رشد مهارت‌های روانی حرکتی پسران پیش‌دبستانی کم‌توان‌ذهنی

Abstract

هدف این پژوهش بررسی تأثیر بازی‌های<br />گروهی در یادگیری مهارت‌های روانی- حرکتی کودکان پیش دبستانی کم‌توان‌ذهنی (سنین 5 تا 7 سال) بود. این<br />پژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن شبه‌آزمایشی بود. برای این هدف، 20پسر<br />پیش‌دبستانی کم‌توان‌ذهنی مدارس ویژه دانش‌آموزان با کم‌توانی ذهنی شهر اصفهان به<br />شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به روش تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل<br />گمارده شدند(10 کودک در گروه آزمایش و 10 کودک در گروه کنترل). ابزار مورد استفاده<br />برای بررسی رشد حرکتی کودکان در پیش‌آزمون و پس‌آزمون، آزمون لینکن- اوزرتسکی بودکه به صورت انفرادی اجرا<br />گردید. گروه آزمایشطی<br />15جلسه یک ساعته تحت مداخله بازی های<br />گروهی قرار گرفتند و بر روی گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نشد. پس از پایان<br />مداخله کودکان هر دو گروه از لحاظ مهارت‌های<br />روانی-حرکتی با آزمون لینکن-اوزرتسکی<br />مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری کواریانس<br />مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج<br />نشان داد بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون مهارت‌های روانی-حرکتی در گروه‌های<br />آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد(001/0>P).<br />میزان اندازه اثر69 /0بدست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که بازی‌های گروهی مهارت‌های<br />روانی-حرکتی کودکان کم‌توان‌ذهنی را افزایش می‌دهد. نتایج تحلیل واریانس چندگانه (مانوا) نشان داد که تفاوت در خرده مقیاس‌های<br />تعادل( 006/0=P)، مهارت انگشتان( 001/0=P)، هماهنگی چشم و دست(<br />001/0=P) مهارت تنه (005/0=P) معنی‌دار بود، اما در خرده مقیاس‌های مهارت عضلات بزرگ دست‌ها<br />(7/0=P) و مهارت بازوها( 17/0=P) و هماهنگی دست و پا(10/0=P) این تفاوت معنی‌دار نبود. بنابرین می‌توان از بازی‌های گروهی در کنار سایر روش‌ها<br />برای تقویت مهارت‌های روانی – حرکتی کودکان پیش‌دبستانی استفاده نمود