تحلیل روند تغییرات بارندگی های فصلی و سالانه چند ایستگاه منتخب در حوزه مرکزی ایران با استفاده از روش های ناپارامتری

Abstract

هدف از انجام این تحقیق، بررسی روند تغییرات بارندگی‌های فصلی و سالانه چند ایستگاه منتخب در حوزه مرکزی ایران با استفاده از روش‌های ناپارامتری می‌باشد. دو آزمون من- کندال و Sen’s Estimator Slope که جزو متداول‌ترین روش‌های ناپارامتری به شمار می‌روند جهت تحلیل روند داده‌های بارندگی در مقیاس‌های فصلی و سالانه به کار گرفته شدند. 48 ایستگاه باران‌سنجی واقع درحوزه مرکزی ایران که در بازه زمانی 1350 الی 1379 دارای آمار بودند انتخاب و دو آزمون فوق برروی داده‌های آنها اعمال گردید و نتایج حاصل از این دو روش با هم مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کارآیی دو روش فوق در تحلیل روند بارندگی‌های فصلی و سالانه در بیشتر موارد شبیه ‌هم است و کارآیی روش Sen’s Estimator Slope در تحلیل مشاهداتی که در آنها تعداد داده‌های صفر(عدم وجود بارندگی) زیاد است بهتر از آزمون من- کندال می‌باشد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان‌دهنده وجود روند کاهشی و معنی‌دار توسط هر دو آزمون بکارگرفته شده در برخی از سری‌های زمانی مورد مطالعه بود ولی هیچ روند افزایشی و معنی‌داری بصورت توأم توسط دو آزمون بکارگرفته شده مورد تأیید قرار نگرفت. با توجه به ناکافی بودن تعداد سری‌های دارای روند معنی‌دار نسبت به سری‌های فاقد روند، نمی‌توان روند خاصی را بر بارندگی‌های فصلی و سالانه منطقه مورد مطالعه نسبت داد. کلید واژه‌ها: تحلیل روند، بارش، روش‌های ناپارامتری، من- کندال، .Sen’s Estimator Slope