ارزیابی مدل WRF برای پیش‏ بینی دما و رخداد سرمازدگی در حوضۀ آبریز زاینده‏ رود

Abstract

وقوع مخاطرات جوی، همچون یخبندان و سرمای دیررس بهاره، سالانه، خسارات زیادی در بخش کشاورزی ایجاد می‏کند. برنامه‏ریزی به‏موقع می‏تواند خسارت ناشی از بلایای طبیعی را کاهش دهد. امروزه، با استفاده از مدل‏های پیش‏بینی عددی وضع هوا، می‏توان از خسارت‏های ناشی از آن‏ها جلوگیری کرد. در این تحقیق، برای ارزیابی پیش‏بینی دما توسط مدلWRF در زمان وقوع سرماهای دیررس بهاره، از یازده ایستگاه هواشناسی واقع در حوضة آبریز زاینده‏رود، با درجة تفکیک افقی یک کیلومتر، شبیه‏سازی شد. سپس، با دو رویکرد نقطه‏ای و منطقه‏ای دماهای شبیه‏سازی‏شده با مقادیر دیدبانی متناظر در پیش‏بینی‏های 24 و 48ساعته دمای سطحی (دومتری) ارزیابی شد. براساس نتایج جذر میانگین مربعات خطا، ضریب تعیین اصلاح‏شده و شاخص میانگین اریبی که برای دمای شبیه‏سازی 24ساعته بهتر از 48ساعته است به‏ترتیب 8_/2، 88_/0، و 48_/0 بود. ارتباط قابل قبولی از لحاظ آماری (ضریب همبستگی) بین متغیر مستقل، که همان داده‏های مدل WRF است، و متغیر وابسته، که همان داده‏های دیدبانی‏شده (واقعی) است، وجود دارد.