سبکشناسی غزلیّات حافظ بر اساس فعل، رویکرد نقشگرا
(ندگان)پدیدآور
امیرخانلو, معصومهنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
در دستور نقشگرا، زبان دارای نقش و کارکردهای مختلف در جامعه و پدیدههای اجتماعی است؛ از اینرو، میتوان با این رویکرد پدیدههای زبانی را بررسی کرد. مطابق با نظریۀ نقشگرا الگــوهای تجربه در قالب فرآیندها و از طریق فرانقش اندیشگانی تجلّی مییابند. بر این اساس، میتوان با بررسی انواع فرآیندهای موجود در افعال و تعیین میزان فراوانی آن، از نوع رفتار زبانی شاعر یا نویسنده در بازنمایی جهان واقع آگاه شد؛ برای مثال، حافظ در غزلهای عاشقانه و قلندرانة خویش، از فرآیندهای مادی که بر بیان دنیای بیرون دلالت دارد، بیشتر از سایر فرآیندها بهره برده است و یا فرآیندهای کلامی در غزلهایی با فضای مناظرهگونه و روایی، در کنار سایر عناصر روایت به کار رفتهاند.در این مقاله افعال صد غزل حافظ در چارچوب دستور نقشگرای هلیدی بررسی شده است. آگاهی از بسامد انواع فرآیندهای فعلی و چگونگی کاربرد آن در غزلها به عنوان شاخص سبکی لحاظ شده است.
کلید واژگان
دستور نقشگراهلیدی
فرآیندهای فعلی
غزلیّات حافظ
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2016-02-201394-12-01
ناشر
دانشگاه تهرانTehran University, Faculty of Literature & Humanities
سازمان پدید آورنده
دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهرانشاپا
2251-92622676-4113