بررسی تطبیقی تمثیل در اشعار محمود درویش و سید حسن حسینی

Abstract

<strong>در این پژوهش شعر این دو شاعر در مبحث ادبیات اعتراض مورد تجزیه و تحلیل و شباهت­ها و تفاوت­های مفهومی و کلامی آنان مورد بررسی تطبیقی قرار می‌گیرد. موضوعاتی </strong><strong>که به صورت تمثیلی </strong><strong>در شعر سید حسن حسینی شامل مسائل اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی می­شود. از قبیل فراموشی آرمان­های انقلاب، کم­رنگ شدن ارزش­های انسانی و معنوی و اعتراض به خود از نمونه­های موضوعات نمادین اعتراضی وی هستند. شیوۀ بیان اعتراض در اشعار حسینی بیشتر طنز، سوگ­سروده، مدح و حسرت است. موضوعات تمثیلی مورد اعتراض در اشعار محمود درویش، اعتراض به دشمن غاصب، فراموشی گذشته و سکوت و سکون مردم جهان و خود اعراب نسبت به مسئلۀ فلسطین است. در آثار محمود درویش همۀ اعتراض­ها حول محور وطن شکل می­گیرد. شیوۀ بیان وی در سروده­های نمادین اعتراضی­اش، تهدید، پرسش، سوگ­سروده و حسرت است. </strong><strong>حسینی و درویش هر دو شاعر اجتماع خود و دردهای مشترک ملی هستند، اگر چه درویش به دلیل وابستگی نژادی به اعراب، اجتماع بزرگ­تری را در سروده­هایش مدنظر دارد.</strong>