(کروه، یا گروه) بحثی در یک کلمه از منطق الطّیر

Abstract

منطق الطّیر، معروفترین منظومه رمزی عرفانی عطار، از جهات گوناگون درخور توجه است؛ از جمله، از جهت سبک سخن شاعر، خاصه‌های زبانی او، و از این محدودتر در حوزه کلمات و لغات نادر. بخصوص چون زبان عطار در نهایت سهولت و سادگی است و به زبان محاوره بسیار نزدیک است، عرصه فراخی برای حضور کلماتی خاص فراهم کرده است. از کلمات نادری که بنابر کهنترین دست نوشته‌های شناخته شده، در منطق الطّیر آمده و ظاهراً، در میان مجموعه آثار عطار، تنها به آن اختصاص یافته است، «کروه، یا گروه = سبو، کوزه» است. در این مقاله با استناد به ضبط و روایت آن نسخ خطی، درباره آن کلمه -که اتفاقاً از نظر اغلب مصحّحان دور مانده- بحث شده است.