حمایت از زنان در برابر خشونت در پرتو کنوانسیون 2011 استانبول در خصوص پیشگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان

Abstract

<em>کنوانسیون پیشگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی 2011 </em>شورای اروپا (کنوانسیون استانبول)، جدیدترین معاهده‌ای است که مستقیماً به مقولۀ خشونت علیه زنان می‌پردازد. این کنوانسیون، به ایجاد چارچوب جامعِ حقوقی و از جمله اتخاذ رهیافتی میان‌رشته‌ای در پیشگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان دست زده و تعریفی فراگیر و تفسیری موسع از تبعیض علیه زنان و مصادیق آن ارائه داده است. همچنین اتخاذ رویکردی جامع در قبال اشکال گوناگون خشونت علیه زنان و جرم‌انگاری آنها و تعمیم و توسعۀ دامنۀ تعهدات دولت‌ها به وضعیت‌های پناهندگی، مهاجرت و مخاصمات مسلحانه برای حمایت از زنان در برابر کلیۀ صوَر خشونت، از دیگر ویژگی‌های این کنوانسیون است. بر این ‌اساس، کنوانسیون استانبول با ویژگی‌های پیش‌گفته در پی پیشگیری، پیگرد و حذف خشونت علیه زنان و دختران و خشونت خانگی است. این سند، نه‌تنها رژیم حقوقیِ خشونت مبتنی بر جنسیت را توسعه می‌بخشد و تقویت می‌کند، بلکه حتی می‌تواند در دسترس و مورد الحاق کشورهای ثالثی که عضو شورای اروپا نیستند نیز، قرار بگیرد. مقالۀ فرارو بر آن است تا از چشم‌انداز حقوق بین‌الملل، به بررسی نوآوری‌ها و توانمندی‌های بالقوۀ کنوانسیون استانبول در کاهش و حذف خشونت علیه زنان مبادرت ورزد.