کاربست قوانین و مقررات ارتباطی در صیانت از حریم خصوصی شهروندان در فضای سایبر

Abstract

با پیدایش و توسعۀ فضای سایبر حمایت از حریم خصوصی شهروندان صرفاً با قواعد حقوق بشر سنتی امکان‌پذیر نیست. ازاین‌رو باید با توسعۀ قوانین و مقررات داخلی همراستا با قواعد بین‌المللی و اقدامات فراملی، و نیز با در نظر گرفتن فناوری و شیوه‌های نوپدید ارتباطی و الزامات زیست در فضای سایبر و همچنین توصیه‌ها و قواعد تدوینی سازمان‌هایی مانند اتحادیۀ بین‌المللی مخابرات و سازمان جهانی مالکیت فکری، از این حقوق مهم شهروندان صیانت کرد. در این پژوهش که به شیوۀ توصیفی- تحلیلی است، به این مسئله پرداخته می‌شود که قوانین و مقررات ایران تا چه حد می‌تواند از حریم خصوصی شهروندان در فضای سایبر صیانت کند. بدیهی است وضع مقررات ملی بدون در نظر گرفتن گستردگی جهانی این فضا و بدون ملحوظ داشتن شرایط حاکم بر جامعۀ جهانی و هنجارهای نوین، نه‌تنها از اثربخشی کافی برخوردار نخواهد بود، بلکه بروز تناقضات و مشکلاتی را موجب خواهد شد.