| dc.contributor.author | صداقتی, کیوان | fa_IR |
| dc.contributor.author | جلالی, محمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | موسی‌زاده, ابراهیم | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-09T01:53:52Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-30T01:53:52Z | |
| dc.date.available | 1399-07-09T01:53:52Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-30T01:53:52Z | |
| dc.date.issued | 2018-09-23 | en_US |
| dc.date.issued | 1397-07-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2017-09-25 | en_US |
| dc.date.submitted | 1396-07-03 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | صداقتی, کیوان, جلالی, محمد, موسی‌زاده, ابراهیم. (1397). اماکن عبادی به‌مثابۀ فضای عمومی؟ تأملی بر نحوۀ مواجهۀ حکومت با اداره و نظارت بر اماکن عبادی. فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران, 48(3), 599-616. doi: 10.22059/jplsq.2018.242488.1588 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2423-8120 | |
| dc.identifier.issn | 2423-8139 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22059/jplsq.2018.242488.1588 | |
| dc.identifier.uri | https://jplsq.ut.ac.ir/article_67639.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/208494 | |
| dc.description.abstract | «حوزۀ عمومی»، به‌مثابۀ عرصه‌ای در میانۀ حوزۀ خصوصی و اقتدار برتر حکومت، از لوازم دستیابی به مردم‌سالاری است. «فضای عمومی مادی»، از عناصر عینی مرتبط با حوزۀ عمومی است که به‌عنوان واقعیتی بیرونی، بُعد مادی حوزۀ عمومی را پوشش می‌دهد. در نظام جمهوری اسلامی ایران، اماکن عبادی -خاصه مسجد- کماکان از مصادیق بارز فضاهای عمومی فیزیکی‌اند که می‌توانند به‌مثابۀ حلقۀ واسط و میانجی و کاهندۀ شکاف میان مردم و حکومت، جلوه‌گه وفاق و هم‌اندیشی شهروندان در باب مفاهیمی مانند «خیر عمومی» و «مصلحت جمعی» باشند و زمینۀ تحقق مردم‌سالاری دینی را فراهم سازند. این نوشتار نشان خواهد داد که رویکرد حداقلی و تنظیمی حکومت، در کنار خودگردانی و ادارۀ مردمی اماکن عبادی، در نهایت، خودآیینی و خودفرمانروایی شهروندان را به ارمغان می‌آورد. چه اینکه، شهروندان از رهگذر فضای عمومیِ مردمی اماکن عبادی، مشارکت جمعی را در محدوده و مقیاسی کوچک‌تر تمرین می‌کنند تا آن را در حکومت مردم‌سالار خویش پیاده سازند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 257 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Public Law Studies Quarterly | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22059/jplsq.2018.242488.1588 | |
| dc.subject | اماکن عبادی | fa_IR |
| dc.subject | حوزۀ عمومی | fa_IR |
| dc.subject | حکومت اسلامی | fa_IR |
| dc.subject | فضای عمومی | fa_IR |
| dc.subject | مردم‌سالاری | fa_IR |
| dc.subject | مسجد | fa_IR |
| dc.title | اماکن عبادی به‌مثابۀ فضای عمومی؟ تأملی بر نحوۀ مواجهۀ حکومت با اداره و نظارت بر اماکن عبادی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.contributor.department | دانشجوی دورۀ دکتری تخصصی حقوق عمومی، گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشکدۀ حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، دانشکدۀ حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 48 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 599 | |
| dc.citation.epage | 616 | |
