نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorتسخیری, محمد صالحfa_IR
dc.contributor.authorموسی زاده, رضاfa_IR
dc.contributor.authorعلیزاده, مسعودfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:53:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:53:45Z
dc.date.available1399-07-09T01:53:45Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:53:45Z
dc.date.issued2018-03-21en_US
dc.date.issued1397-01-01fa_IR
dc.date.submitted2017-10-07en_US
dc.date.submitted1396-07-15fa_IR
dc.identifier.citationتسخیری, محمد صالح, موسی زاده, رضا, علیزاده, مسعود. (1397). مطالعۀ تطبیقی خاص‌گرایی‌های حقوقی در قبال حقوق بین‌الملل: معافیت‌گرایی امریکایی در برابر کثرت‌گرایی اتحادیۀ اروپایی. فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران, 48(1), 159-179. doi: 10.22059/jplsq.2018.243163.1592fa_IR
dc.identifier.issn2423-8120
dc.identifier.issn2423-8139
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jplsq.2018.243163.1592
dc.identifier.urihttps://jplsq.ut.ac.ir/article_66117.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/208454
dc.description.abstractعام‌گرایی به ‌‌معنای اجرای قواعد حقوق بین‌الملل به ‌صورت یکسان بر همگان است. در مقابل، خاص‌گرایی بیانگر حالتی است که در آن، دولت یا موجودیت به ‌دنبال اجرای ارزش‌ها و هنجارهای خاص‌ خود است، هرچند مغایر قواعد عام تلقی شود. دولت یا موجودیت خاص‌گرا به ‌دنبال تعریف اسباب و شیوه‌هایی است که به‌واسطۀ آن‌ها، در مواردی که حقوق بین‌الملل را مغایر منافع و ارزش‌های خود یافت، بتواند از سیطرۀ حقوق بین‌الملل خارج شود یا آن را به ‌سمت خود متمایل کند. اتحادیۀ اروپا و دولت ایالات متحدۀ امریکا به‌‌منزلۀ دو بازیگر مهم در عرصۀ بین‌الملل، با اتخاذ مواضع و شیوه‌های عمل متفاوت از قواعد عمومی، رویکرد خاص‌گرایانه‌ای را در قبال حقوق بین‌الملل نهادینه کرده‌اند. امریکا و اتحادیه در رویکرد خاص‌گرایانۀ خود از شیوه‌های مشابهی بهره‌ می‌برند؛ شیوه‌هایی همانند کاربست معیار دوگانه، استفاده از تعبیر جایگزین و یکجانبه‌گرایی. خاص‌گرایی امریکایی مبتنی بر حاکمیت‌گرایی و اتکا به قدرت نظامی است؛ همین مسئله منجر شده است تا ویژگی «معافیت‌گرایی» در رویکرد امریکایی، جایگاه ویژه‌ای یابد. در مقابل، اتحادیۀ اروپایی با تأکید بر استقلال نظم حقوق اتحادیه و «کثرت‌گرایی» حقوقی، خاص‌گرایی هدفمند و معتدلی را از خود به ‌نمایش گذاشته است. نوشتار حاضر با تبیین وجوه تشابه و افتراق امریکا و اتحادیۀ اروپا، ضمن رد خاص‌گرایی ناموجه در حقوق بین‌الملل، رویکرد و عملکرد اتحادیه را معتدل‌تر ارزیابی می‌کند.fa_IR
dc.format.extent572
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofPublic Law Studies Quarterlyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jplsq.2018.243163.1592
dc.subjectخاص‌گرایی حقوقیfa_IR
dc.subjectعام‌گرایی حقوقیfa_IR
dc.subjectکثرت‌گرایی حقوقیfa_IR
dc.subjectمعافیت‌گراییfa_IR
dc.subjectمعیار دوگانهfa_IR
dc.titleمطالعۀ تطبیقی خاص‌گرایی‌های حقوقی در قبال حقوق بین‌الملل: معافیت‌گرایی امریکایی در برابر کثرت‌گرایی اتحادیۀ اروپاییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل، دانشگاه پیام‌نور تهران، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، دانشکدۀ روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشگاه پیام‌نور، ایرانfa_IR
dc.citation.volume48
dc.citation.issue1
dc.citation.spage159
dc.citation.epage179


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد