نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorساعی, سید محمد هادیfa_IR
dc.contributor.authorکامیاب منصوری, نیلوفرfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:53:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:53:32Z
dc.date.available1399-07-09T01:53:31Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:53:32Z
dc.date.issued2016-12-21en_US
dc.date.issued1395-10-01fa_IR
dc.date.submitted2016-04-10en_US
dc.date.submitted1395-01-22fa_IR
dc.identifier.citationساعی, سید محمد هادی, کامیاب منصوری, نیلوفر. (1395). حضانت در پرتو مصلحت کودک در زمان ازدواج مجدد مادر. فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران, 46(4), 771-801. doi: 10.22059/jplsq.2016.60518fa_IR
dc.identifier.issn2423-8120
dc.identifier.issn2423-8139
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jplsq.2016.60518
dc.identifier.urihttps://jplsq.ut.ac.ir/article_60518.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/208376
dc.description.abstractطبق قانون مدنی ایران، صرف ازدواج مجدد مادر از موانع حضانت فرزندان است و در این صورت حضانت فرزندان مطلقاً به پدر آن‌ها واگذار می‌شود. با توجه به فلسفه و هدف حضانت کودکان، که حفظ بالاترین مصلحت آن‌هاست، صدور حکم مطلق برای جدایی کودک از مادر، به علت ازدواج مجدد مادر، بدون در نظر گرفتن جمیع شرایط، می‌تواند برخلاف مصلحت کودک باشد. آنچه از اسناد بین‌المللی در زمینة حقوق کودک برمی‌آید لزوم قرار دادن محوریت منافع کودکان در کلیة تصمیم‌گیری‌های مربوط به آن‌هاست. با سلب حضانت از مادر، به علت ازدواج مجدد، این سؤال مطرح می‌شود که در این صورت آیا هدف حضانت، که برآوردن بالاترین مصلحت کودک است، تأمین می‌شود یا در هر مورد باید با در نظر داشتن جمیع اوضاع و احوال حضانت کودک را تعیین کرد. با بررسی ریشة فقهی و هدف حضانت متوجه می‌شویم در تصمیم‌گیری برای حضانت باید مصلحت کودک به‌مثابة مهم‌ترین معیار در تعیین حضانت رعایت شود. با توجه به اینکه مصلحت اطلاق‌بردار نیست، باید بالاترین مصلحت کودک را به صورت موردی بررسی کرد. موانع حق حضانت با عوامل سقوط حضانت متفاوت و احکامشان از هم جداست. نظر به اینکه ازدواج مجدد مادر از قسم اول است، تحت حکم این دسته، یعنی بررسی موردی با اعمال بالاترین مصلحت کودک در تعیین حضانت، قرار می‌گیرد و با هدف برآوردن مصلحت کودک نمی‌توان در این زمینه حکم مطلق سلب حضانت از مادر را به علت ازدواج مجدد صادر کرد.fa_IR
dc.format.extent412
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofPublic Law Studies Quarterlyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jplsq.2016.60518
dc.subjectازدواج مجددfa_IR
dc.subjectبالاترین مصلحت کودکfa_IR
dc.subjectحضانتfa_IR
dc.subjectموانع و عوامل سقوط حضانتfa_IR
dc.titleحضانت در پرتو مصلحت کودک در زمان ازدواج مجدد مادرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشکدة حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی تهرانfa_IR
dc.citation.volume46
dc.citation.issue4
dc.citation.spage771
dc.citation.epage801


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد