تأثیر پیشینه ی زبانی و جنسیت بر میزان انگیزش در فارسی ‏آ‏موزان غیرایرانی در طول یادگیری زبان فارسی

Abstract

نظام خودهای انگیزشی زبان دوم جدیدترین مدل انگیزشی ارائه شده در حوزه زبان دوم است. یکی از مفاهیم بنیادین در این نظام به ظرفیت انگیزشی موجود در خودپنداره‏های شخص از خودش در جریان یادگیری یک زبان جدید اشاره می­کند. به­منظور واکاوی این ظرفیت انگیزشی، پژوهش حاضر به بررسی انگیزش گروهی از فارسی‏آموزان سطح مقدماتی و میانی در آغاز ترم تحصیلی (پیش از انجام تکالیف انگیزشی) و پایان ترم (پس از انجام تکالیف انگیزشی)، بر اساس پیشینه­ی زبانی و جنسیت آنان می­پردازد. بدین منظور 96 نفر از فارسی‏آ‏موزان چینی و عرب زبان در ابتدا و انتهای ترم به پرسش­نامه­ی نظام خودهای انگیزشی زبان دوم پاسخ دادند. نتایج تحقیق نشان داد در هر مرحله از جمع­آوری داده‏ها مؤلفه‏های موجود در این نظام (خودهای آرمانی، بایدی و تجربیات یادگیری) بازنمودهای متفاوتی داشتند. به علاوه، نتایج آزمون تی به ترتیب حاکی از وجود و عدم وجود تفاوت‏های معنادار بین نمرات فارسی‏آ‏موزان در برخی از این مؤلفه‏ها در سطوح مقدماتی و میانی بود. بخش دیگری از یافته‏های پژوهش حاضر بر وجود تفاوت‏های معنادار در خود بایدی فراگیران مرد و زن در هر دو مرحله پیش و پس‏آزمون صحه گذاشت. در پایان نتایج، تلویحات1 و پیشنهاداتی برای تحقیقات بیشتر ارائه گردید.