سخن سردبیر

Abstract

سال­ها از راه­اندازی رشته­ی آموزش زبان فارسی به غیرفارسی­زبانان می­گذرد. با این اتفاق بی­شک تحولی بسیار شگرف برای علمی شدن آموزش زبان فارسی به وقوع پیوست. در طی این سال­ها دانشجویان بسیاری در این رشته دانش ­آموخته شدند. با وجود این، به­نظر می­رسد پژوهش­هایی که به صورت پایان­نامه در دانشگاه­های گوناگون انجام گرفته، آنچنان که باید و شاید، پاسخ­گوی پرسش­های پژوهشی در این حوزه نبوده است. درحالی­که می­توان اذعان کرد تنها روزنه­ای که برای حل مسائل این حوزه و این رشته وجود دارد، همین واحدهای پایان­نامه است. همچنین بررسی­ها نشان می­دهد وضعیت­ پایان­نامه­­های کار شده، در رفع کاستی­های یاددهی و یادگیری زبان فارسی به غیرفارسی­زبانان چندان مطلوب نیست. بخشی از این مشکل به این مسئله برمی­گردد که متخصصان و استادان راهنما در مراکز آموزشی که آگاه به مسائل آموزش زبان فارسی باشند انگشت شمارند. همین موضوع باعث شده است دانشجویان این رشته برای یافتن پرسش، مسئله و موضوع در این حوزه و پیمودن روش صحیح پژوهش، از پشتیبانی و راهنمایی لازم برخوردار نباشند. روشن است که تربیت صحیح مدرسان آینده­ی این رشته و انجام پژوهش­هایی که تنها به بایگانی پایان­­نامه­های دانشگاهی سپرده نشود و کاربردی و بدیع باشد، به ارتقای جایگاه این رشته و دانش­آموختگان آن کمک بسزایی خواهد کرد. امیررضا وکیلی ‏فرد آموزشکاو زبان فارسی