اندازه گیری کارآیی نسبی مراکز سوئیچ راه دور بر اساس طبقه بندی سلسله مراتبی اطلاعات با روش تحلیل پوششی داده ها «مطالعه موردی : مراکز استانی شرکت ارتباطات زیرساخت»

Abstract

تداوم هر کسب و کاری بستگی به سود معقول اقتصادی داشته و میزان سود اقتصادی نیز با کارآیی رابطه مستقیم دارد. برای مدیریت و مقایسه واحدهای تصمیم گیری همگن از کارآیی نسبی استفاده می شود. ابتدا با استفاده از اطلاعات بهترین تولید کنندگان و ارائه دهندگان خدمات، مرزی به عنوان مرز کارآیی تولید یا خدمات ساخته می شود به طوری که فعالیت بر روی این مرز به عنوان بهترین عملکرد و در زیر این مرز به عنوان ناکارآیی تلقی می شود. یکی از روش های تخمین مرز کارآیی و اندازه گیری کارآیی نسبی، روش برنامه ریزی خطی است که به آن رویکرد تحلیل پوششی داده ها هم می گویند. در این تحقیق ابتدا با جمع آوری نظر خبرگان و استفاده از مقایسات زوجی، شاخص های مؤثر بر کارآیی مراکز سوئیچ راه دور تعیین، سپس کارآیی نسبی 39 مرکز سوئیچ راه دور با روش DEA و در شرایط بازده به مقیاس ثابت و متغیر اندازه گیری شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد، در شرایط بازده به مقیاس ثابت، میانگین کارآیی نسبی مراکز سوئیچ راه دور 23/80 درصد بوده و 11 مرکز از 39 مرکز سوئیچ راه دور دارای کارآیی 100 درصد می باشند. در شرایط بازده به مقیاس متغیر، میانگین کارآیی نسبی 77/97 درصد بوده و 25 مرکز از 39 مرکز دارای کارآیی 100 درصد می باشند.