تأثیر ساختار نظامی سوریه بر سیاستگذاری امنیتی جمهوری اسلامی ایران
چکیده
پس از آغاز جنگ داخلی در سوریه و درخواست کمک دولت این کشور، جمهوری اسلامی ایران ایجاد و تقویت امور نظامی موازی را به عنوان بخشی از سیاست‌های امنیتی خود در سوریه در دستور کار قرار داد. با وجود نقش مثبت ساختارهای نظامی موازی، شواهد عینی حکایت از احتمال بالای انحلال یا تضعیف این ساختارها در شرایط پساجنگ دارند. لذا در شرایطی که نهاد ارتش از کارایی لازم برای مهار تهدیدهای احتمالی امنیتی در آینده برخوردار نیست، این پرسش مطرح است که بایسته‌های سیاستگذاری امنیتی جمهوری اسلامی ایران در سوریه پسا جنگ چیست؟ بر این اساس، مقاله پیش‌رو بر این فرضیه استوار است که جمهوری اسلامی ایران باید سیاستگذاری امنیتی خود در سوریه پسا جنگ را به سمت حفظ قانونی ساختارهای موازی نظامی سوری و غیر سوری تبار در چارچوب اجرای استراتژی تداوم حضور مستشاری در این کشور سوق دهد.
کلید واژگان
سوریهسیاستگذاری امنیت ملّی ایران
نیروهای نظامی موازی
نیروهای مدافع حرم
امنیت اسرائیل
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2018-08-231397-06-01
ناشر
دانشگاه تهرانUniversity of Tehran
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایراندانشیار گروه روابط بین‌الملل، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
شاپا
2538-55772538-5089
