نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنیایش پور, لیلیfa_IR
dc.contributor.authorمرعشی, سیدکیوانfa_IR
dc.contributor.authorگیلانی, عبدالعلیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:48:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:48:42Z
dc.date.available1399-07-09T01:48:42Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:48:42Z
dc.date.issued2018-02-20en_US
dc.date.issued1396-12-01fa_IR
dc.date.submitted2017-11-21en_US
dc.date.submitted1396-08-30fa_IR
dc.identifier.citationنیایش پور, لیلی, مرعشی, سیدکیوان, گیلانی, عبدالعلی. (1396). اثر باکتری سودوموناس و کود شیمیایی سولفات پتاسیم بر ویژگی‌های کمی و کیفی ذرت دانه‌ای (Zea mays L.). فصلنامه ی علوم به زراعی گیاهی, 7(2), 103-113.fa_IR
dc.identifier.issn1735-4552
dc.identifier.urihttp://jpps.iau-shoushtar.ac.ir/article_541929.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/206718
dc.description.abstractبه منظور بررسی اثر کاربرد باکتری محرک رشد سودوموناس و کود شیمیایی سولفات پتاسیم بر ویژگی‌های کمی و کیفی ذرت دانه‌ای، این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در تابستان 1394 ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور وابسته به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل: T1: بدون تلقیح و استفاده از کود شیمیایی پتاسیم به میزان توصیه شده (شاهد) ، T2: استفاده از مایه تلقیح اتوکلاو شده و استفاده ازکود شیمیایی پتاسیم به میزان توصیه شده، T3: تلقیح با کود بیولوژیکی سودوموناس و کاربرد کود شیمیایی پتاسیم به میزان توصیه شده، T4: تلقیح با کود بیولوژیکی محرک رشد سودوموناس و بدون کاربرد کود شیمیایی پتاسیم و T5: تلقیح با کود بیولوژیکی سودوموناس و کاربرد کود شیمیایی پتاسیم 50 درصد کمتر از میزان توصیه شده بودند. نتایج نشان داد که اثرتیمارهای آزمایش بر تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، درصد نشاسته و درصد پتاسیم دانه معنی‌دار ولی در مورد درصد فسفر معنی‌دار نبود.  بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی به تیمار T3 و T5 تعلق داشت. تیمار T4 کمترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی را نشان داد. تفاوت معنی‌داری بین دو تیمار T3 و T5 از لحاظ درصد نشاسته مشاهده نشد. بیشترین میزان پتاسیم از تیمار T3 حاصل شد و کمترین میزان را تیمار T4 نشان داد. به طور کلی تفاوت معنی‌داری بین دو تیمار T3 و T5 ازلحاظ عملکرد کمی و کیفی دانه مشاهده نشد و تیمار T5 به عنوان تیمار مناسب به جهت مصرف کمتر کود شیمیایی پتاسیم و کاهش آلودگی‌های زیست محیطی مربوط به آن پیشنهاد می‌گردد.fa_IR
dc.format.extent619
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشترfa_IR
dc.publisherIslamic Azad University Shoushtar Branchen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه ی علوم به زراعی گیاهیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Plant production Sciencesen_US
dc.subjectکود بیولوژیکیfa_IR
dc.subjectعملکرد دانهfa_IR
dc.subjectفسفرfa_IR
dc.subjectپتاسیمfa_IR
dc.subjectنشاستهfa_IR
dc.titleاثر باکتری سودوموناس و کود شیمیایی سولفات پتاسیم بر ویژگی‌های کمی و کیفی ذرت دانه‌ای (Zea mays L.)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.department2- استادیار گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.department3- استادیار، عضو هیأت علمی بخش اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.fa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue2
dc.citation.spage103
dc.citation.epage113


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد