بررسی اثر تأخیر در کاشت و سطوح نیتروژن بر عملکرد دانه، صفات مورفولوژیک و شاخص کلروفیل گیاه کلزا (Brassica nupus. L) در شرایط آب و هوایی اهواز

Abstract

<strong>این آزمایش به صورت کرت‏های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال <br /> 89-1388 در مزرعه پژوهشی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین به منظور بررسی تأثیر کود نیتروژن و گرمای آخر فصل بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا رقم هایولا 401 اجرا شد. کرت اصلی شامل سطوح نیتروژن به میزان 90، 180 و 270 کیلوگرم در هکتار و کرت شاهد بدون مصرف کود نیتروژن به منظور محاسبه کارایی مصرف نیتروژن در نظر گرفته شد. تاریخ کاشت توصیه شده 20 آبان (به عنوان شرایط بهینه) و تارخ کاشت با تاخیر در پنجم دی ماه جهت برخورد مراحل فیزیولوژیکی با کشت تأخیری در کرت فرعی قرار گرفتند. تأخیر در کاشت باعث کاهش حدود 50 درصدی در عملکرد دانه کلزا گردید. در هردو شرایط بهینه و کشت تأخیری کاهش میزان نیتروژن باعث کاهش معنی‏داری در عملکرد دانه کلزا شد. بیشترین عملکرد دانه کلزا در شرایط کشت تأخیری با مصرف 180 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار (1237 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد که تفاوت معنی‎داری با مصرف 270 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار (1372 کیلوگرم در هکتار) نداشت. بنابراین افزایش مصرف نیتروژن تا حدودی سبب بهبود عملکرد در شرایط تأخیر در کاشت شد.</strong>