مورگنتا: فراسوی تجددگرایی و پسا تجددگرایی

Abstract

در بسیاری از برداشت‌های متعارف از مورگنتا، وی متفکری در قالب کلی تجدد‌گرایی قلمداد می‌شود. در این چارچوب، واقع‌گرایی مورگنتایی نوعی تلاش جهت ارائه الگویی علمی از رفتار سیاسی انسان دانسته می‌شود؛ در حالی که مورگنتا خود از منتقدان اصلی الگوسازی جهت تبیین و پیش‌بینی رفتار انسان است. در این مقاله بر آن هستیم تا با بیان ریشه‌های فلسفی تفکر مورگنتا کژتابی‌هایی را بیان کنیم که درباره اندیشه‌های او شکل گرفته است. در واقع، برداشتی بدیل از مورگنتا منجر می‌شود به این که تقسیم‌بندی‌ دووجهی مبتنی بر تضاد میان فلسفه هنجاری و دیدگاه‌های علم‌گرا شکسته شود. زیرا از یک سو، مورگنتا آرمان‌گرایی را رد می‌کند و از سوی دیگر دیدگاه‌های علم‌گرا را خام‌اندیشانه می‌داند. در این ارتباط، ابتدا برداشت متداول از مورگنتا و سپس دیدگاه بدیل در قالب معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی و روش‌شناسی وی با تأکید بر ریشه‌های فکری او بیان می‌شود.